سيطره احزاب چپ بر كردستان

چپي ها از حسن نيت دولت و مداراي نظام انقلاب سوء استفاده مي كنند و برنامه هاي شوم خود را يكي بعد از ديگري پياده مي نمايند و با كمال بي شرمي آن را يك پيشرفت براي خود و حزب خود تلقي مي كنند در حاليكه آنچه كردند، به نفع استعمارگران و طاغوت و به ضرر ملت ايران و دولت جمهوري اسلامي ايران بود. اين احزاب براي اجراي برنامه هاي خود به تاكتيك هاي زير متوسل مي شدند: 1- اختلال نظم عمومي، ايجاد بيكاري، توسعه فقر. تا بتوانند عده زيادي نيرو را با قيمت كم خريداري كنند و به صحنه جنگ بكشانند. 2- ايجاد ترس و وحشت در مردم بطوريكه عده زيادي از كاركنان و كارمندان غيرمحلي محيط را غير مساعد يافته ترك كار و زندگي كنند و به مناطق ديگري پناه ببرند. در مناطقي نيز با اشاعة اخبار كذب و تحريك آميز دائر بر اينكه دولت مي خواهد آنها را با هواپيما و با توپخانه بكوبد و زن و بچه آنها را بكشد، مردم فقر و بي گناه به وحشت افتاده، از خانه و كاشانه خود به كوه گريخته، دربدر كوه ها و مناطق دور دست، دور از خانه خود و بيكار، احتياج به پول و اسلحه داشته تا از خود و خانواده خود محافظت كنند، و در اين هنگام كه اين مرد آواره احساس احتياج به اسحله مي كند و يك كلاشينكوف بين 20 تا 30 هزار تومان قيمت دارد و قادر نيست اسلحه اي خريداري كند، لذا به يكي از اين احزاب متوجه مي شود و حزب نيز به او اسلحه مي دهد و پول او را تأمين مي نمايد و اين كرد فقير و مستضعف بدون آنكه خود بداند، توسط حزب اجير و اسير مي شود و به فرمان حزب از شمال به جنوب و از شرق به غرب به حركت درمي آيد. 3- احزاب اين افراد ساده و دربدر را سازماندهي مي كنند، و نيرويي از آنها بوجود مي آيد كه در نقاط مختلف درگيري حضور پيدا مي كنند و هنگاميكه يكي كشته مي شود، مسئله خون و انتقام مطرح مي گردد و آدمي ساده و ناآگاه كم كم به يك چريك رزمجو و كار كشته و انتقامجو مبدل مي شود كه به فرمان حزب، تمام وقت، مشغول درگيري و كمين كردن و هجوم به شهرها و مأموريت هاي ديگري از اين قبيل مي گردد.