مـثـلا باكتريهاى بى آزار كه يك نوع از ميكروبها مى باشند يكى از فعّاليتهاى روزمره آنان ايـن اسـت كه :
لاشه هاى حيوانات و فضولات و كثافات را از صورت اصلى خود خارج كرده و آنـهـا را تـجـزيه نموده و تبديل به مواد حياتى مانند "اكسيژن ، ازت ، ئيدروژن ، كربن " مى كـنـنـد. پـر واضـح اسـت كـه اگـر ايـن خـدمـت بـزرگ انـجـام نـمـى شد بشر و سائر حيوانات زنـدگـانـى را خـاتـمـه مى دادند و آن قدر فضولات و لاشه حيوانات و كثافات زياد بود كه سـطـح زمـيـن جـاى سكونت براى بشر نداشت و مواد حياتى از دست رفته جاى خالى خود را پر نمى كرد در نتيجه بشر از ادامه حيات محروم مى شد.
امـّا بـعـضـى از ميكروبها كه با نظر سطحى مضر تشخيص داده شده اند باز به قدرى براى بـشـر نـافعند كه اگر ميكروبهاى مضر وجود نداشتند به گفته يكى از دانشمندان "اندازه قد انسان از 80 سانتيمتر تجاوز نمى كرد".
مـحـمّد:
(پس از تبسّمى رو به رفقاى خود كرد و گفت ) حرف تازه اى از استاد مى شنويم ، اين دو موضوع چه ارتباطى بايكديگر دارند، مگر ميكروبهاى مضر قد انسان را هم بلند مى كنند؟ مـن گـفـتـم :
عـجـله فـرمـوديد دانشمندى كه اين ادعا را كرده بى اساس نبوده و كاملا مطلب خود راتوضيح داده است .
قدرت خدا را ببينيد
اين موضوع مسلّم شده كه ميكروبهاى زيان بخش در هوا و غذاهاى فاسد و جاهاى كثيف به تعداد زيـادى وجـود دارنـد و هـر روز صـدهـا مـرتـبـه از راهـهـاى مـخـتـلف بـه داخـل بـدن انـسـان وارد مـى شـونـد، بـه مـجـرّد ورود مـشـغـول تـوليد مثل و زاد و ولد مى گردند و خود را مهيّا براى دفاع از دشمن مى نمايند، ولى بـه ايـن ايـده و آرزو نمى رسند. گلبولهاى سفيد كه در هر ميليمتر مكعب خون تقريبا 80 هزار وجـود دارنـد قـبـل از آنكه آنها خود را مهيّاى نبرد كنند به مبارزه با آنان برمى خيزند و آنها را محاصره كرده و پيشروى آنان را متوقّف مى سازند. شايد ديده باشيد كه اگر بريدگى در بـدن شـمـا پـيـدا شـود و مـيـكـروبـهـا بـخـواهـنـد از آن راه بـه داخل بدن شما سرايت كنند اطراف آن بريدگى مادّه سفيدى پيدا مى شود، اين همان گلبولهاى سـفـيـد اسـت كـه بـراى مـحـاصـره دشـمـن آمـده انـد كـه در مـرحـله اوّل گلبولهاى سفيد با پيكر لزجى و حالت كشدارى خود حلقه وار ميكروب را در برگرفته و هر چه بتوانند از آن ميكروبها در خود هضم مى كنند و سپس از خود سمومى ترشح مى نمايند كه در نتيجه همه آنها از بين مى روند.
تـعـجـّب ايـنـجـا اسـت :
كـه گـلبـولهـاى سـفـيـد بـا آن ريـزى انـدام در مقابل هر يك از ميكروبها سم مخصوصى به كار مى برند، كه آن سم براى ميكروبهاى ديگر بـى فـائده اسـت ، لذا وقتى مى خواهند سرمى براى بيمارى "وبا" مثلا تهيه كنند در بدن يك حـيوان سالم قدر كمى از ميكروب مرض "وبا" تزريق مى كنند تا در نتيجه گلبولهاى سفيدى كه در خون آن حيوان شناورند مشغول سمپاشى شوند، در اين موقع دانشمندان از فرصت استفاده كـرده با دستگاه مخصوصى آن سموم را جمع آورى مى نمايند و به صورت سرم ضدّ بيمارى "وبا" در مى آورند.