پاسخ ما

2 - سؤ ال كردند:

"ممكن است معنى تعدادى از اسماءاللّه را كه نمى دانيم برايمان شرح دهيد؟" من گفتم :

مانعى ندارد.

گفتند:

"يداللّ ه يعنى چه ؟ مگر خدا جسم است كه دست داشته باشد؟" گفتم :

بدون ترديد در قرآن كلمه "يداللّه " وارد شده است مانند:

"يَدُاللّ هِ فَوْقَ اَيْدي هِمْ"((176))

يعنى :

دست خدا بالاى دستهاى آنها است .

"وَ ق الَتِ الْيَهُودُ يَدُاللّ هِ مَغْلُولَةٌ"((177))

يعنى :

يهود گفتند دست خدا بسته است .

اما معنى و تاءويلى دارد كه پيشوايان معصوم آن را براى ما شرح داده اند.

"امـام بـاقـر" (عليه السّلام ) فرمودند كه :

در كلام عرب به قوت و قدرت "يد" مى گويند، سپس آن حضرت به اين آيه استدلال فرمودند:

"وَاذْكُرْ عَبْدَن ا د اوُدَ ذَاالاَْيدِ" يعنى :

بياد بياور بنده ما داود را كه او صاحب قوت و قدرت بود.

"جـوهـرى " كـه يـكـى از نحويين است مى گويد:

تاءييد مشتق از "يد" است و يد به معنى قوت است .

"راغـب اصـفـهـانـى " در "مفردات " آيات زير را براى اين كه "يد" به معنى قوت است ذكر مى كند:

"اَمْ لَهُمْ اَيْدٍ يَبْطِشُونَ بِه ا"((178))

يعنى :

يا براى آنها قوتى است كه بر آنها غلبه كند.

"اُولِى الاَْيْدى وَ الاَْبْص ارِ"((179))

يعنى :

صاحب قوت و بينش .