پاسخ ما نسخه متنی

ولى بـا كـمـال تـاءسـف در هـمـيـن شـهـر در مقابل آن بتخانه هائى كه گنبدهاى طلا دارند و در

مـقابل اين همه هنر و صنعت معمارى ومساجد و مقابرى كه از مسلمانها باقى مانده است ،آنقدر مردم

فقير و بى چاره زندگى مى كنند كه وقتى ماشين ما سر چهار راه براى چراغ قرمز مى ايستاد

گـداهـا دور مـاشـيـن حـلقـه مـى زدنـد، گـاوهـاى مـقـدس چـاق و چـله بـا

خيال راحت در كوچه و خيابان راه مى رفتند ولى انسانها از گرسنگى نمى دانستند چه بكنند.

از اين مقوله و درد دلها بهتر است بگذريم ، بحث خودمان را ادامه دهيم .

در شـب بـعـد كـه به زيارت مقبره مرحوم "قاضى نوراللّه " (شيهد ثالث ) رفتيم اجتماعى از

شـيـعيان آكره (با آنكه جمعيت مسلمانان در آنجا زياد نبودند) بوجود آمده بود و ظاهرا در آكره از

شيعيان كسى باقى نبود كه در آن شب حاضر نشده باشد.

اسـتـقـبـال پـرشـورى از مـا كـرده انـد حـتـى وزيـر مـعـارف استان يوپى هندوستان آقاى "محمد

عـمـارحـسـيـن " كـه شـيـعـه بـود در ايـن اجـتـمـاع حـضـور داشـت ، حـلقـه هـاى

گـل بگردن ما انداختند، سپس در مقبره و حرم مرحوم (شهيد ثالث ) همه براى استماع سخنرانى

حاضر شدند.

مـن در پـيـرامـون مـبـارزه بـا خـرافـات و ايـجـاد تـوحـيـد در فـكـر و

افـعـال ، سـخـن گـفـتم جمعى از جوانان كه طبق اظهارات خودشان قبلا نام من و مؤ سسه "كانون

بـحـث و انـتـقـاد ديـنـى " را شـنـيده بودند چند سؤ ال در خصوص توحيد پرسيدند كه به اين

ترتيب جواب داده شد.

1 - سؤ ال كردند "آيا ما مى توانيم خدا را به هر نامى ياد كنيم ؟"

مـن گـفـتـم :

خـيـر، زيـرا مـا نـسـبـت بـه ذات مـقـدس حـق مـعـرفـتـى نـداريـم پس آنچه را كه با

عقل ناقص خود در وصف پروردگار بگوئيم مردوداست .

حتّى كلمه "معشوق " را كه در حقيقت به معناى "محبوب " است ؛ چون پيشوايان دين كه مرتبط با

منبع وحى اند در اسماء الهى ذكر نكرده اند نمى توانيم بر خداآنرا اطلاق كنيم .