معصيت نوح (عليه السّلام )
احـمـد گـفـت :
پـس چـرا قـرآن "نـوح " را گـنـاهـكـار مـى دانـد و او را از
جهّال مى شمارد؟
مـن گفتم قرآن مى گويد:
"وقتى نوح در كشتى سوار شد ديد فرزندش بدست امواج خروشان
آب داده شده و نزديك است غرق شود عواطف پدريش تحريك شد.
عـرض كـرد:
پـروردگـارا فـرزنـدم (كه غرق مى شود) از من است و تو به من وعده داده اى كه
منسوبين مرا غرق نكنى و وعده تو حق است ".
خـداى تـعـالى فـرمـود:
"اى نـوح ايـن فـرزنـد تـو نـيـسـت ، زيـرا او داراى
اعـمـال ناصالحى بوده است ؛ از من سؤ ال مى كنى چيزى را كه مصلحت آن را نمى دانى و من تو
را توصيه مى كنم كه خود را از جهّال قرار ندهى ".
البـتـّه واضـح اسـت كـه نـوح در ايـنـجا معصيتى نكرده و بلكه از فلسفه هلاكت فرزندش سؤ
ال مـى كـنـد، زيـرا نـوح فـكـر مـى كـرد كه هر كه از منسوبين او باشد اگر چه معصيت كار هم
باشد نجات مى يابد.
و لذا گـفـت :
پـروردگـارا چـرا با آنكه وعده داده اى منسوبين مرا غرق نكنى فرزندم را بدست
امواج آب داده اى .
خـداى تـعـالى هـم فـلسـفـه هـلاكـت او را بـه نـوح فـرمـود، او هـم قـانـع شـد و از ايـن سـؤ
ال كه خلاف تسليم محض بوده عذرخواهى كرد.
امّا عتاب و سرزنش پروردگار براى اين بوده كه چرا بايد نوح علاقه پدريش آن قدر باشد
كه فرزند معصيت كار خود را دوست بدارد، تا در نتيجه تسليم و رضا را از دست بدهد و ترك
فضيلتى كه مناسب مقام شامخ نبوّت است بنمايد.
نوح مرد الكلى نبوده است
هـوشـنگ گفت :
ما شنيده ايم كه نوح با آنكه پيغمبر بوده از مشروبات الكلى استفاده مى كرده
است ، با آنكه امروزه مضرّات مشروبات الكلى از نظر علم و تجربه ثابت شده است .
مـن گـفـتـم :
تـرديدى نيست كه مشروبات الكلى در تمام مذاهب عالم حرام بوده و ممكن نيست خداى
تعالى با آن همه مفاسدى كه براى مشروبات الكلى مى باشد آن را براى نوع بشر تجويز
كند.
لذا اسلام آن را حرام دانسته و پيروان خود را شديدا از ميگسارى نهى فرموده است .
و امـّا اگـر شما شنيده ايد كه حضرت نوح از مشروبات الكلى استفاده مى كرده اين نسبت ناروا
مـربـوط بـه كـتـب عـهـدين (تورات و انجيل ) است ، زيرا در آن كتب نسبت ميگسارى به نوح و يا
سائر انبياء الهى داده شده است و ترديدى نيست .