1 - "اكـسـيـنـوفـان "((10))
كـه در سـال 650 قـبل از ميلاد مسيح متولّد شده و در جنوب ايتالياسكونت داشته و از فلاسفه بزرگ بوده ، از كلمات معروف او اين
جمله است :"براى عالم ، الهى است واحد از هرگونه توصيفات و تعريفات بشرى دور است و با تمامى
ذات خود هر ديدنى را مى بيند و با تمامى ذات خود هر شنيدنى را مى شنود و با تمامى ذاتش
ادراك مـى كـنـد و آن وجـود عـالى در تـمـامـى حـالات ثـابـت و دور از حركت مى باشد و خود به
وحـدانـيـّت و تـنـهـا بـا قـوه ادراكـى خـود تـمـام عـالم وجـود را ادراك مـى كـنـد. انـسـان
خـيـال مـى كـند خداوند هم مانند انسان به توسط آلات احساس مى كند و مى زايد و مى ميرد بلى
تمامى حيوانات خداوند را طبق شؤ ون خود تصور مى كنند".((11))
2 - "سـقـراط"((12))
كـه از بـزرگـتـريـن فـلاسـفـه يـونـان بـوده و درسـال 470 قـبـل از مـيـلاد مـتـولد شـده ، الهـى بـوده و اعتقاد به مبدا داشته است . و مباحثه او با
"اريستوديم " راجع به مساءله خداشناسى و سخنان او در اثبات وجود خدا معروف است .((13))(و مـا بـا خـواسـت خـدا در آيـنـده مـتـن سـخـنـان او را بـا "اريـسـتـوديـم "
نقل خواهيم كرد).
3 - "افـلاطون "((14))
كه از شاگردان مكتب سقراط و از زعماى فلاسفه است و دانشمندان روزمانند "امرسون " معتقدند كه "اوگوستين " و "كوپرنيك ، نيوتن ، سويدنبرك و گوته " همگى
مديون "افلاطون "اند. اين مرد با اين اهميّت و افكار جاويد، الهى و معتقد به مبدا بوده است . و
از كلمات معروف او اين است كه مى گويد:"از براى اين عالم پديد آورنده و صانعى است كه هميشه بوده و خواهد بود".((15))