لطفا منتظر باشید ...
7 - رفع امراض جسمى
هـفته پيش يك مجله علمى پزشكى به دستم رسيد، در آن عكسى از انسان در حالات مختلف ديدم ؛در حال شادى ، اميد، ترس و خشم با حالاتى كه در معده آن شخص بوجود مى آيد.در ايـن عـكـس نشان داده شده بود كه هنگام عصبانيّت و خشم و ناراحتيها ميزان ترشح معده انسان
بـه يك دهم ( 110) كاهش مى يابد و به همين دليل آدمى در هنگام عصبانيّت و خشم ، تندخوئى
يـا غـم ، در نـاراحـتيهاى روحى و نگرانيها، ميل به غذا ندارد. و يا اگر به زور غذائى بخورد
چـون قـدرت هـضـمـش كـاهش يافته "ترش " مى كند و ناراحت مى شود و بيماريش افزايش مى
يابد.((4))امـروز دانـشـمـنـدان بـزرگ جـهـان پـس از آزمـايـشـاتـى كـه بـه
عمل آورده اند معتقدند كه "استرس " بيمارى و ابتلاء به فشار خون و زخم معده وامراض قلبى
اكثرا مربوط به بى ايمانى است .زيـرا بـى ايـمـانـى روى فـكـر اثـر مـى گـذارد و در نـتيجه نگرانى بوجود مى آورد و ميزان
تـرشـح مـعـده انـسـان كـاهـش مـى يابد و رفته رفته سلامتى خود را از دست مى دهد. و خلاصه
دانشمندان روانى معتقدند كه :"اثرات ايمان به خدا در روح و جسم انسانى به قدرى زياد است
كه اگر انسان ميلياردها "دلار" صرف كند تا اين نيرو را در خود ايجاد نمايد ضرر نكرده است
. زيرا هشتاد درصد امراض قلبى و معدى و ضعف اعصاب در اثر بى ايمانى است ".بـنـابراين اگر انسان تنها به خاطر رفع اين دسته از امراض جسمى هم كه شده از وجود خدا
تـحـقـيـق كـنـد عـمـل شـايـسـتـه اى انـجـام داده و بـلكـه عـقـل ، ايـن
عـمل را براى او لازم مى داند، ايمان به خدا نه تنها موجب رفع نگرانيها و تشويش خاطره ها و
رفـع امـراض جسمى است ، بلكه از نظر روانشناسى اخير، نيروى مخفى ايمانى چنان انسان را
بـه وظـائف وجدانى و نظم ، وادار مى كند كه هيچ عاملى نمى تواند بشر سركش را مانند ايمان
كـنـتـرل كـنـد.((5))مـثـلا يـكـى از چـيـزهـائى كـه تـمـام اديـان و بـلكـه
عـقـل و وجـدان بـشـر بـدون هـيـچ وقـفـه اى دربـاره آن قـضـاوت مـى كـنـد، مـوضوع مهرورزى و
اصل محبّت به همنوع است .زيرا "زرتشتيان " يا به اصطلاح "نياكان ايرانيان " بزرگترين شعارشان سه جمله "پندار
نيك ، گفتار نيك و كردار نيك " بوده است ."يهوديان " در كتاب توراتشان چنين تظاهر مى كنند كه موضوع محبّت به نوع بشر را بسيار
پـر اهـمـيـّت دانـسـتـه و مـعـتـقـدنـد كـه مـوضـوع مـحـبـّت يـكـى از
اصيل ترين قوانين دينى آنها است ."مـسـيـحـيـّت " در كـتـاب انـجـيـل يـوحـنّ ا از "عـيـسـى مـسـيـح " (عـليـه السـّلام )
نقل مى كند كه او گفته :"بـه شـما حكم تازه اى مى دهم كه يكديگر را محبّت نمائيد چنانكه من شما را محبّت نمودم ، تا
شما يكديگر را محبّت نمائيد".((6))"دين اسلام هم به موضوع محبّت بسيار اهميّت داده و مكرّر مى گويد:"
"به مقدارى كه به خود علاقمنديد به ديگران هم علاقمند باشيد و آنچه را كه براى خود مى
خواهيد براى ديگران هم خواسته باشيد".
