از سخنان آن حضرت به شريح بن هانى به هنگامى كه او را به فرماندهى مقدمه ى سپاه خود به شام گماشت.
[به نقل مولف محترم مصادر نهج البلاغه اين نامه را با افزونى هايى نصر بن مزاحم منقرى در وقعه صفين، صفحه ى 121 آورده است. ]
در اين سخنان كه چنين آغاز مى شود: «اتق الله فى كل مساء و صباح»، «در هر شامگاه و بامداد از خدا بترس»، ابن ابى الحديد چنين نوشته است:
شريح بن هانى بن يزيد بن نهيك بن دريد بن سفيان بن ضباب كه نام اصلى ضباب، سلمه بن حارث بن ربيعه بن حارث بن كعب از قبيله ى مذحج است. كنيه ى هانى پدر شريح در دوره ى جاهلى ابوحكم بود زيرا ميان مردم حكميت مى كرد و چون به حضور پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم آمد، او را به نام همين پسرش كنيه ى ابوشريح ارزانى داشت. اين شريح از بزرگان ياران على عليه السلام است كه همراه او در همه ى جنگها شركت كرد و چندان زنده ماند كه به روزگار حجاج در سيستان كشته شد. شريح دوره ى جاهلى و اسلام را درك كرده و كنيه اش ابوالمقدام بوده است. تمام اين مطالب را ابوعمر بن عبدالبر در كتاب الاستيعاب
[معلوم مى شود نسخه ى الاستيعاب كه در اختيار ابن ابى الحديد بوده است با آنكه در حاشيه ى الاصابه چاپ شده، تفاوتهايى داشته است. براى اطلاع بيشتر و اينكه شريح در دومه الجندل به هنگام حكميت حضور داشته است و گفته اند يكصد و بيست سال زندگى كرده و به سال 78 در جنگ سيستان شهيد شده است به اسدالغابه، جلد دوم، صفحه ى 396 مراجعه فرماييد. م. آورده است. ]
[در نامه هاى شماره 57 و 58 هيچ گونه مطلب تاريخى نيامده است. م. ]