اما مشكل ايران و بحران موجود در جامعه همواره مشغله فكرى متفكران جامعه بوده و طيفى از جريانها و انديشه ها را به وجود آورده كه در صدد حل مشكل بوده اند. در گذر زمان و به دنبال آشكارتر شدن هرچه بيشتر فاصله ما از غرب و متقابلا گرايش و وابستگى هرچه بيشتر حكومت به غرب، توسعه طلبى غرب در ابعاد نظامى، تجارى و سياسى بيشتر شد و متفكران ايرانى، درگير مشغله ايدئولوژيك جديدى شدند كه ناسيوناليسم نام گرفت.