و در ابواب فروغ دين چون : (( نماز و روزه و امثال آنها ، تا مکلف را ايمان درست که شرط صحيح بودن و قبول شدن سائر اعمال است حاصل نشود . و بعد از حصول ايمان مذکور تا جميع مسائل عبادات خود را بطريقه و دستوري که شارع مقرر فرموده است فرا نگرفته و اخذ ننموده باشد . اصلا هيچ عبادتي از و صحيح و مجزي نخواهد بود . و در اين بابا بمجرد آموختن و شنيدن از پدر و مادر ، يامعلم و رفيق و برادر اکتفاء نميتواند نمود .
بنابراين جمعي از اعزه آن ديار ، باين حقير بيمقدار ، اشاره نمودند : که رساله مختصره درين باب قلمي نمايد ، که مشتمل بوده باشد بر آنچه حصول ايمان ، و قبول شدن اعمال بندگان موقوفست بر آن از : مسائل اصول دين با دلائل هر يک از آنها ، بنهجي که از براي اکثر بندگان ، خصوصا عوام کملفان ، کافي و مورث جزم و يقين ، و در مقام حساب ، و هنگام سئوال و جواب ، پسنديده حضرت رب الارباب ، تواند بود .
و همچنين اشتمال داشته باشد بر تعيين طريقه که هر گاه مکلف بآن طريقه مسائل دين خود را فرا گيرد . و بآن عنوان طاعتها و عبادتهاي خود را بعمل آورد ، عبادت او صحيح ، و از و مجزي و مقبول تواند بود .
وهر چند که اينمعني فوق توانائي و طاقت، و زياده از قدر استعداد و قابليت ، اين حقير بود ، و ترادف هموم و غموم ، که درين ايام نهايت شيوع و عموم ، دارد نيز عائق از اين شغل خطير ميبود ، ليکن چون مبادرت بانجاح اين مسئول ، ومسارعت بسوي ايضاح اين معيار رد و قبول ، از اهم واجبات ، و اقدم بر اکثر طاعات ، بود متوکلا علي الله الودود ، و مستعينا بالملک المعبود ، شروع در آن نمود . و از جانب اقدس کريم وهاب مسئلت نمود ، که اين مهم خطير ، از ين بيمقدار حقير ، قرين اصابه حق و صواب ، و دلنشين عصابه عقول و الباب ، با ايراث اجر و استعقاب ثواب ، متمشي و نفع کامل اتم ، و فيض شامل اعم از آن صادر و ناشي ، تواند گرديد (( فالله عزت عظمته سلطانه هو المولي الهادي ، وانه بفضله و احسانه مولي الايادي ، و انه علي کل شي قدير )) و آنرا به (( مناهج المعارف )) مسمي و برمقدمه و پنچ فصل و خاتمه مرتب گردانيد.