خصوصا حضرت پيغمبر آخر الزمان صلي الله عليه و آله و عليهم اجمعين
و آنچه متعلق باينمطلبست
چون دانسته شد که لطف بر حق تعالي واجبست ، و شک نيست در آنکه فرستادن پيغمبران که مردم را بطاعتها امر کنند ، و از معصيتها نهي فرمايند ، و مکلفانرا بآنچه حق تعالي از يشان خواسته است هدايت نمايند از عظيمترين لطفهاست ، پس فرستادن ايشان از براي ارشاد و هدايت بندگان بر جناب اقدس او واجبست ، چنانکه درين نزديکي نيز مذکور شد ، و باعتبار آنکه در ميانه خلائق دروغگويان و صاحبان غرضهاي فاسده ميباشند و فريب دهندگان ، و حيله سازان ، و نفوس شريره که طالب رياستهاي باطله ، و خيالهاي عاطله بوده باشند ، در همه وقتي و در هر طائفه و امتي ميبوده اند ، پس هر کس ادعا رياستي ، يا دعواي منصبي کند اعتماد را نشايد و تصديق قول او نميتوان نمود ، پس ناچار بر حق تعالي واجب خواهد بود که هر کرا منصب پيغمبري دهد ، يا براي پيشوائي خلائق تعيين فرمايد ، حجتي روشن و دليلي واضح