گاهي اوقات انسان بايد در نيت نمازش نه نيت ادا بكند و نه نيّت قضا، بلكه بايد مافي الذمه (يعني آنچه به گردن اوست) نيّت داشته باشد كه ما به بعضي از موارد آن اشاره مي نماييم.
1 - اگر از روي معصيت يا به واسطه عذرى، مانند: خواب ماندن يا فراموشي يا... نماز مغرب و عشا را تا نصف شب نخواند، بنابر احتياط واجب، بايد تا قبل از اذان صبح بدون اينكه نيّت ادا و قضا كند، به جا آورد.
عروة الوثقى، ، اوقات الصلاة اليومية، توضيح المسائل،740 .
نافله ظهر پيش از نماز ظهر خوانده مي شود و وقت آن از اول ظهر است تا موقعي كه آن مقدار از سايه شاخص كه بعد از ظهر پيدا مي شود به اندازه - آن شود؛ مثلا اگر درازاي شاخص هفت وجب باشد، هر وقت مقدار سايه اي كه بعداز ظهر پيدا مي شود به دو وجب رسيد، آخر وقت نافله ظهر است.
توضيح المسائل،768 .
نافله عصر پيش از نماز عصر خوانده مي شود و وقت آن تا موقعي است كه آن مقدار از سايه شاخص كه بعد از ظهر پيدا مي شود، به - آن برسد و چنانچه بخواهد نافله ظهر يا نافله عصر را بعد از وقت آنها بخواند، بهتر است نافله ظهر را بعد از نماز ظهر و نافله عصر را بعد از نماز عصر بخواند و بنابر احتياط واجب نيّت ادا و قضا نكند.
توضيح المسائل،769 .
بنابراحتياط واجب جايز است كه نافله ظهر و عصر را قبل از زوال بخواند؛ البته در صورتي كه بداند بعد از زوال نخواهد توانست آن را بخواند.
تحرير الوسيله، ج 1، ص 137،5 .
بيست ركعت نافله روز جمعه را هم مي توان قبل از زوال خواند و هم بعد از زوال.
تحرير الوسيله، ج 1، ص 137،5 .
وقت نافله مغرب، بعد از تمام شدن نماز مغرب است تا وقتي كه سرخي طرف مغرب - كه بعد از غروب كردن آفتاب در آسمان پيدا مي شود - از بين برود.
توضيح المسائل، مسأله.