تنجيس و تطهير قرآن

1- عروه، ج 1، في احكام النجاسات، م 22 - 21؛ تحرير، ج 1، في احكام النجاسات، م 1؛ رساله، م 136 - 135.

2- عروه، ج 1، في احكام النجاسات، م 25؛ تحرير، ج 1، في احكام النجاسات، م 1؛ هدايه، ج 1، ص 111، م 554، ص 112، م 556.

3- عروه، ج 1، في احكام النجاسات، م 24؛ رساله، م 137.

4- عروه، ج 1، في غايات الوضوء، م 18، في احكام النجاسات، م 21.

5- عروه، ج 1، في احكام النجاسات، م 22؛ تحرير، ج 1، في احكام النجاسات، م 5؛ رساله م 138؛ هدايه، ج 1، ص 113، م 562.

6- عروه، ج 1، في احكام النجاسات، م 23 رساله، م 139.

7- عروه، ج 1، في احكام النجاسات، م 28؛ رساله م 140.

8- عروه، ج 1، في احكام النجاسات، م 28؛ تحرير، ج 1، في احكام النجاسات، م 1؛ هدايه، ج 1، ص 112، م 556.

9- عروه، ج 1، في احكام النجاسات، م 29.

10- عروه، ج 1، في احكام النجاسات، م 27.

1. خوئى(ره): بنابر احتياط نمازخواندن در چنين مكاني صحيح نيست. (رساله، م 893).

2. امام خمينى(ره).

3. خوئى(ره): در حرمت فعلِ مزبور، شكي نيست و بعيد نيست كه بعضي از مراتب آن، موجب كفر باشد اما حكم به بطلان نماز مطلقاً مبني بر احتياط است. (عروه).

4. امالى، ص 345، ح.

5. خوئى(ره): نجس كردن خط و ورق قرآن در صورتي كه مستلزم هتك باشد، بدون اشكال حرام است، و اگر نجس شود بايد فوراً آن را آب بكشند، بلكه بنابر احتياط واجب در غير فرضِ هتك نيز نجس كردن آن حرام و آب كشيدن واجب است. (رساله، م 136).

6. امام خمينى(ره) و گلپايگانى(ره): (تحرير؛ هدايه، ج 1، ص 112، م 555).

7. گلپايگانى(ره): و نجس كردن كتب احاديثِ ائمه معصومين - عليهم السلام - بنابراحتياط واجب حرام است اگر نگوئيم اَقوي است. (هدايه، ج 1، ص 112، م 555).

8. خوئى(ره): گذاشتن قرآن روي عين نجس مانند خون و مردار، اگرچه آن عين نجس خشك باشد حكم نجس كردن آن را دارد. يعني اگر مستلزم هتك قرآن باشد، بي اشكال حرام است؛ بلكه بنابر احتياط واجب در غير فرض هتك نيز حرام است. (رساله، م 138 - 136).

9. خوئى(ره): ملاكِ درحرمت، صدق هتك است، و گاهي هتك در بعضي افراد متنجس هم صدق مي كند بلكه در بعضي از افراد طاهر نيز صدق مي كند. (عروه).

10. امام خمينى(ره) و گلپايگانى(ره).

11. خوئى(ره): نوشتنِ قرآن با مركبِ نجس اگرچه يك حرف آن باشد، حكم نجس كردن آن را دارد، يعني در صورتي كه مستلزم هتك باشد، بي اشكال حرام است و در غير فرضِ هتك، بنابر احتياط واجب حرام است. (رساله، م 139 و 136).

12. گلپايگاني و اراكى(ره): دادن قرآن به كافر، حرام و گرفتن قرآن از او واجب است. (رساله، م 140، رساله،م 138).

- خوئى(ره) در صورتي كه دادن قرآن به كافر، مستلزم هتك باشد حرام و گرفتن از او واجب است. (رساله، م 140).

13. اراكى(ره): بنابر احتياط واجب. (رساله، م 139).

14. امام خميني (ره).

15. امام خمينى(ره) و مراجع مورد نظر در مسأله جواز تطهير قرآن غير، بدون اجازه مالك اشكال كرده اند، مگر در صورتي كه تطيهرنكردن موجب بي احترامي شود و اجازه گرفتن از مالك نيز ممكن نباشد (ولو به خاطر اين كه اجازه نمي دهد. گلپايگانى). (عروه).

16. خوئى(ره): در اين نحوه ضمانت، اشكال است، بلكه ممنوع است؛ بله نجس كننده ضامِن نقصي است كه به واسطه اصلِ تنجيس حاصل مي شود. (عروه).

- گلپايگانى(ره): بلكه ضامن نقصي است كه به واسطه اصل تنجيس حاصل مي شود...(عروه).