آيا در صحت قرائت بين نماز فرادى و نماز مأموم يا امام تفاوت وجود دارد؟ يا اينكه صحت قرائت در هر حال مسأله واحدى است؟
ج: اگر قرائت مكلّف صحيح نباشد و قدرت بر يادگيرى هم نداشته باشد نماز او صحيح است ولى ديگران نمى توانند به وى اقتدا كنند.
قرائت بعضى از ائمه جماعات از جهت مخارج حروف صحيح نيست. آيا كسى كه حروف را بطور صحيح از مخارج خود ادا مى كند مى تواند به آنان اقتدا نمايد؟ عده اى مى گويند مى توانيد نماز را به جماعت بخوانيد ولى بايد بعدا اعاده نماييد، من كه فرصت اعاده ندارم، وظيفه ام چيست؟ آيا مى توانم در نماز جماعت شركت نموده ولى حمد و سوره را آهسته بخوانم؟
ج: اگر قرائت امام از نظر مأموم صحيح نباشد، اقتدا و نماز جماعت او باطل است و اگر نمى تواند نماز را اعاده كند، اقتدا نكردن اشكال ندارد، ولى آهسته خواندن در قرائت نمازى كه بايد بلند خوانده شود براى اظهار اقتدا به امام جماعت صحيح و مجزى نيست.
عده اى معتقدند كه قرائت بعضى از ائمه جمعه صحيح نيست زيرا يا حروف را آنگونه كه هستند ادا نمى كنند و يا حركت آنها را طورى تغيير مى دهند كه ديگر آن حرف نيست. آيا اقتدا به آنان بدون اعاده نمازى كه پشت سر آنان خوانده مى شود، صحيح است؟
ج: ملاك صحت قرائت عبارت است از رعايت قواعد زبان عربى و اداء حروف از مخارج آن بطورى كه اهل لسان آن را اداء آن حرف بدانند نه حرف ديگر، اگر مأموم قرائت امام را مطابق قواعد و صحيح نداند نمى تواند به او اقتدا كند، و در صورت اقتداء، نماز او صحيح نيست و اعاده آن واجب است.
اگر امام جماعت در اثناى نماز در كيفيت تلفظ كلمه پس از اداى آن شك كند و بعد از فراغت از نماز علم پيدا كند كه در تلفظ آن كلمه اشتباه كرده است، نماز او و مأمومين چه حكمى دارد؟
ج: نماز محكوم به صحت است.
وظيفه شرعى شخص بخصوص معلم قرآن كريم كه يقين دارد امام جماعت نماز خود را از جهت تجويد غلط مى خواند چيست؟ در حالى كه اين فرد بدليل عدم شركت در نماز جماعت در معرض تهمت هاى زيادى قرار گرفته است.
ج: اگر قرائت امام جماعت از نظر مأموم صحيح نباشد و در نتيجه نماز او را صحيح نداند، نمى تواند به او اقتدا كند، ولى شركت ظاهرى در نماز جماعت براى يك غرض عقلا ئى، اشكال ندارد.