[1] . قمر، آيه
17. نيز ر. ك: قمر، 22، 32 و 40; مريم، آيه 97; دخان، آيه 58.
[2] . عبس، آيه 20.
[3] . مزّمّل، آيه 20.
[4] . بقره، آيه 196.
[5] . بقره، آيه 185.
[6] . بحارالأنوار، ج 2، ص 225 (ح 2) و ج 50، ص 80 (ح6).
[7] . اختيار معرفة الرجال، ص 305 (ش 549); بحارالأنوار، ج 2، ص 217 (ح12).
[8] . اختيار معرفة الرجال، ص 212 (ش 401); وسائل الشيعة، ج 8، ص 388 (ح 9); بحارالأنوار، ج 2، ص 249 ـ 250 (ح 62 ـ 64
[9] . سنن الدار قطنى، ج 2، ص 122 (ح 4427).
[10] . الكافى، ج 1، ص 43 (ح 1).
[11] . ر. ك: جواهر الكلام، ج 23، ص 332.
[12] . ر. ك: كتاب مقدس، سِفْر پيدايش، ش25; سفر لاوان، ش 35ـ37; سفر تثنيه، ش19; سفر حزقيل، ش 4 ـ 9; انجيل متى، ش 17ـ26
[13] . مقاييس اللغة، ج 2، ص 483.
[14] . لسان العرب، ج 5، ص 127.
[15] . روم، آيه 39.
[16] . وسائل الشيعة، ج 18، ص 125 ـ 126 (أبواب الربا، ب 3، ح 1).
[17] . جواهر الكلام، ج 23، ص 334.
[18] . نساء، آيه 160 ـ 161.
[19] . آل عمران، آيه 130.
[20] . بقره، آيه 275 ـ 279.
[21] . وسائل الشيعة، ج 18، ص 125 (ح 1).
[22] . همان، ص 121 ـ 122 (ح 12).
[23] . همان، ص 123 (ح 18).
[24] . همان، ص 119 (ح6).
[25] . كتاب من لايحضره الفقيه، ج 3، ص 174.
[26] . همان جا.
[27] . وسائل الشيعة، ج 18، ص 123 (ح 19).
[28] . اختلاف در كيفرها و زشتى عمل ربا در روايات، مى تواند به جهت اختلاف زمان ها و مكان ها و نيز افراد و شرايط باشد.
[29] . وسائل الشيعة، ج 18، ص 122 (ح 13).
[30] . همان، ص 118 (ح 2).
[31] . همان، ص122 (ح15).
[32] . همان، 123 (ح17).
[33] . تفصيل اين امر را در نوشتارى ديگر خواهيم آورد.
[34] . بقره، آيه 280.
[35] . الميزان فى تفسير القرآن، ج 2، ص 415.
[36] . المنار، ج 3، ص 107.
[37] . بقره، آيه 183.
[38] . آل عمران، آيه 97.
[39] . حج، آيه 28.
[40] . عنكبوت، آيه 45.
[41] . ر. ك: كتاب البيع، ج 4، ص 263 ـ 264.
[42] . بقره، آيه 278 ـ 279.
[43] . وسائل الشيعة، ج 18، ص 132 ـ 133 (أبواب الربا، ب 6، ح 1).
[44] . همان جا (ح 3).
[45] . همان جا (ح 5).
[46] . همان، ص 160 (ح 1).
[47] . همان، ص 190 ـ 191 (ح1).
[48] . نساء، آيه 161.
[49] . وسائل الشيعة، ج 18، ص 120 (ح 8) .
[50] . همان، ص 120 (ح 10).
[51] . القوانين المحكمة، ج 2، ص 80 .