(مسئله 445) در خريد و فروش، لازم نيست كه صيغه عربى بخوانند: مثلاً اگر فروشنده به فارسى بگويد كه: «اين مال را در عوض اين پول فروختم» و مشترى بگويد: «قبول كردم»، معامله صحيح است: ولى خريدار و فروشنده بايد قصد انشا داشته باشند، يعنى از گفتن اين دو جمله، مقصودشان خريد و فروش باشد.
(مسئله 446) اگر در موقع معامله صيغه نخوانند، ولى فروشنده در مقابل مالى كه از خريدار مى گيرد، مال خود را ملك او كند و او بگيرد، معامله صحيح است و هر دو مالك مى شوند.
(س 447) اعتبار قولنامه، شرعاً چگونه است و آيا كفايت از انجام معامله مى نمايد؟
ج ـ اگر در قولنامه معامله انجام شود و ثمن و مثمن، معلوم شود و ساير شرايط معامله را نيز دارا باشد و غرر و جهالت در بين نباشد، چون بيع و شراء انجام گرفته، عمل به قولنامه لازم است. 23/2/73