روح و ریحان

مطلب مكتوم و مكنون كه اظهار و ابراز آن بر داعى فرضى محتوم است اگر آقايان منتوجّه و التفاتى فرمايند و بر آنچه جسارت مى شود خسارتى ندانند بلكه محض سدادو عين رشاد بفهمند پس عرض مى شود :

اين امت بر دو قسم اند : اكثر ايشان عدداً عامند و اقلّ ايشان سادات و خاصّند ، امّا ساداتفرزندان پيغمبرند ، امّا سائرين اتباع و اشياعند .

بعبارةٍ[اخرى]:عوام فرقه اوّليه چسبنده اند ، اما فرقه ثانيه چكيده اى از خانواده رسالتند ،و اجر رسالت و مزد پيغامبرىِ جدّ امجد ايشان بر دو قسم منقسم شد : قسمى بر خداونداست كه فرداى قيامت بر حسب كرم خويش بذل و فضل نمايد «إِنَّمَا يُوَفَّى اْلصَّابِرُونَ أَجْرَهُمبِغَيْرِ حِسَابٍ »، قسمى در عهده ماها تابعين و محبّين ايشان است ، و كريمه «قُل لاَ أَسْأَلُكُمْعَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ اْلْمَوَدَّةَ فِى اْلْقُرْبَى »اقوى شاهد و برهان است ، و لازمه محبّت و مودّت ايشانهمان بيانى است كه مرحوم علاّمه در وصيّت نامه خود فرمود و مكافات و مجازات آن همدر روز قيامت از نصوص كثيره معلوم است .

اكنون بفرمايند اين مودّت و محبّتى كه مأمورٌ به ماهاست و اجر رسالت حضرترسول صلي الله عليه و آله است همانا به محض نسبت شماهاست كه اقارب آن بزرگواريد و فرزندانپيغمبريد يا جهت ديگر دارد ؟ اگر به محض نسبت است پس بايد ابولهب كه نفرين كردهخداست و فرزند صلبى عبدالمطلب است محترم و معزّز باشد ، و اتّفاق آراء تمام امّت استكه وى از اهل عذاب است .