لطفا منتظر باشید ...
در ذمّ اتكال به نسب و مدح حسب
پس مى گوييم : آن سيّدى كه فرزند پيغمبر است و تابع و مطيع امر و حكم آن سرور است آنوقت لازم المحبّة و واجب المودّة است ، پس حق و اجر حضرت رسول صلي الله عليه و آله وقتى اداءمى شود كه اطاعت فرزند روحانى او را كرده باشيم ، يعنى : دوست داشتن سيّدى كه خود رافرزند رسول صلي الله عليه و آله مى داند و مخالف امر و نهى او است بر خلاف ميل خدا و سيّد انبياء است .و بعضى از شعراءگفته اند :لَعَمَرُكَ مَا الاِْنْسانُ اِلاّ بِديْنِهِفَلا تَتْرُكِ التَّقْوَى اتّكالاً عَلىَ النَّسَبْلَقَدْ رَفَعَ الاِْسلامُ سَلْمانَ فارِسٍوَقَدْ وَضَعَ الشِّرْكُ الْقَرْيبَاَبا لَهَبْاِذا الغُصْنُ لَمْ يُثْمِرْ وَاِنْ كانَ شُعْبَةًمِنَ الثَّمَراتِ اعْتَدَّهُ النّاسُ فىِ الحَطَبْو ملخّص معنى شعر اخير آن است : درخت بى ثمر غذاى آتش است .پس بر اين بيان بنگريد كه حضرت على بن الحسين عليهما السلام فرمودند :«خَلَق اللّه ُ الجَنَّةَ لِمَنْاَطَاعَهُ وَلَوْ كانَ عَبْداً حَبَشِيَّاً وَخَلَقَ النّارَ لِمَنْ عَصاهُ وَلَوْ كانَ سَيِّداً قُرَشيّاً».و قال اللّه تعالى : «فَإِذَا نُفِخَ فِى اْلصُّورِ فَلاَ أَنسَابَ بَيْنَهُمْ ».و شاعرى گفته است :قطع نظر كنيد زفرزند ناخلفعضوى كه فاسد است سزايش بريدن است
پس عضوى كه فاسد باشد و موجب فساد اعضاء ديگر گرديد ناچار او را بايد بريد .
