[در خراب كردن در خانه امير مؤمنان عليه السلام كه زيد] - روح و ریحان جلد 1

و ابن حجر ـ كه قساوت قلبيّه اش اقسى من الحجر است ـ در كتاب« صواعق محرقه »گفته است : زيد بن على بن الحسين عليه السلام امامى و جليل القدر است .

و آن جناب معاصر زمان عبدالملك بن مروان و هشام بن عبدالملك بود ، و صدماتافزون از حدّ از ايشان ديد .

امّا از عبدالملك بن مروان آنچه در نظر دارم و از كتاب« لؤلؤ المضى فى مناقب آل النّبى »كه از مؤلّفات و اقدى است نقل مى نمايم آن است : بعد از اينكه حضرت ختمى مآب صلي الله عليه و آله بهفرمان خداوند سبحان سدّ ابواب از مسجد فرمودند جز باب ولايت كه امر به فتح آن شدچنانكه فرمودند :« ما أَنَا سَدَدْتُ اَبوابَكُم ولا اَنَا فَتَحتُ بَابَ علىٍّ ولكنَّ اللّه سَدَّ بابَكُم وَفَتَحَ بابَعَلِىٍّ »بعد از آن اولاد امير مؤمنان در آن خانه ساكن بودند و باب آن خانه هم مفتوح بود.

[در خراب كردن در خانه امير مؤمنان عليه السلام كه زيد]

[در او ساكن بوده است و علت خروج وى]

و از اين فقره علوّ مقام ذريّه طاهره نيز معلوم است با توقّفشان در آن خانه و فتح باب آنمسجد بر ايشان تا در زمان عبدالملك بن مروان پس آن خبيث خواست سدّ آن باب كندنتوانست جز آنكه امر نمود آن خانه را خراب نمايند و جزء مسجد كنند زيد بن على درآن ساكن بود هر قدر اصرار كردند از آن خانه بيرون رود قبول نفرمود تا آنكه تازيانه ها بربدن آن جناب زدند ، و وى را به عنف از آن خانه برآوردند كه فرياد و فغان بنى هاشم و اهلمدينه بلند گرديد .

پس زيد از شكنجه و رنجه زياد پناه به قبر مطهّر حضرت ختمى مآب صلي الله عليه و آله آورد و درمسجد رسول معتكف گرديد ، و آن خانه را خراب كردند ، و بر اين كرامت و فضيلت راضى