لطفا منتظر باشید ...
در فرق بين «سيد» و «شريف»
و احاديث صحيحه ديگرو سيوطى در« رساله زينبيّه »در تعريف شريف گفت :اِعلَم اَن اسمَ الشَريف يُطلَق فىِالصّدرِ الأوّلِ عَلى كلِّ مَن كانَ مِن اَهلِ البَيتِ سواء كان حَسَنيّاً أو حُسينيّاً اَو عَلَويّاً أو ذريّةَ مُحمّد بنالحَنَفيّة أو غَيره مِن اولادِ على عليه السلام .و حافظ ذهبى در تاريخ خود نوشته است : اسم شريف بر تمام ذريّه مباركه سابقاًاطلاق مى شد ، چون فاطميّين در مصر خلافت كردند منحصر نمودند اين لقب را به اولادامام حسن و امام حسين عليهما السلام ، چنانكه در اين اوقات لفظ سيّد لقب مخصوصى است ازبراى فرزندان حضرت رسول صلي الله عليه و آله و در اين زمان كافّه انام شريف كسى را نامند كه از جهتمادر هاشمى و قرشى باشد بلكه شريف را به لقب سيادت نخوانند .و شاطبى گفت :المرادُ بالقُرشِىِّ : المَنسُوبُ إلى النَضرِ بن كِنَانَةَ ، والسّادةُ الاَشرافُ اَجَلُّ هذِهِالطّائِفَةِ.على اىّ حال ، حَسنى و حُسينى هر دو سيّد و شريف اند ، و به اين دو لقب خواندهمى شوند ، اما لقب سيّد اَشمَل است و شامل شريف مى شود ، و شايد بر حسب اصطلاحعرف و شيوع و استعمال ، شريف را سيّد نخوانند .و شرفاء مكّه معظمه ـ زادها اللّه تعظيماً ـ به واسطه سلطنت و رياست و رفعتى كه بر تمامقبائل و افخاذ و بطون عرب داشتند خزنه و سَدَنه بيت بودند ، هر يك به نام شريف موصوفو معروف شدند.و از قرار مشهور نسبت ايشان به حضرت امام حسن عليه السلام مى رسد ، و شايد براى تميز
