[تمجيد زيد بن على عليه السلام بر لسان مبارك امام صادق عليه السلام]
و مضمون آن نامه را بر حضرت صادق عليه السلام خواندند بسيار گريست و فرمود :« انّا للّه وانّاإليه راجعون عِند اللّه ِ اَحتَسب عَمّى إنّهُ كانَ نِعم العَمُّ ، اِنّ عمّى كانَ رَجلاً لدُنيانا وَآخِرتِنا ، مَضى وَاللّه عمّى شهيداً كَشُهَداءَ اسْتُشهِدُوا مَعَ رَسُولِ اللّه صلي الله عليه و آله وَعَلىٍّ والحَسن والحُسينِ قدس سرهما ».چه قدر حضرت صادق عليه السلام در اين فقرات شريفه تمجيد از زيد فرموده است ، و چهگونه قسم خورده است : واللّه شهيدى است از شهداء با رسول اللّه و امير مؤمنانو حسنين قدس سرهما و فضيل بن يسار كه در آن وقعه حضور داشت و شش نفر از مخالفين را به نيرانفرستاد چون خدمت حضرت صادق عليه السلام رسيد و خبر شهادت زيد را رسانيد چنان گريهكرد كه اشكهاى آن جناب مانند مرواريد از اطراف محاسن شريفش ريخته مى شد بعدفرمود : « اى فضيل ! گويا شك دارى در كشتن اين شش نفر كه آيا به حق بود يا به باطل ؟ »عرض كرد : اگر باطل نمى دانستم نمى كشتم فرمود : « خداوند مرا شريك كند در اينخونها ،مَضى وَاللّه ِ عَمّى شَهِيداً مِثلَ ما مَضى عليه عَلىُّ بنُ ابى طالبٍ عليه السلام و أصْحابُه ».و در حديث است : حضرت صادق عليه السلام از ابى ولاد كاهلى سؤال كردند : « عموى منزيد را ديدى ؟ » .عرض كرد :بلى ، رأيتُهُ وَرَأيتُ النّاسَ بَينَ شامتٍ خَنِقٍ وَبَيْنَ مَحزونٍ مُحْتَرِقٍ .فقال : « أمّا الباكى فَمَعَهُ فِى الجنّةِ وأمّا الشامِتُ فشَرِيكٌ فى دَمِه ».و در حديث ديگر است : حضرت صادق عليه السلام فرمود :« رَحِمَهُ اللّه ُ أما إنّه كانَ مؤمِناً وكانَ