[طعن حَكَم كلبى بر شيعه و نفرين امام صادق عليه السلام] - روح و ریحان جلد 1

پس از وقوع اين خطب عظيم ، بدن شريف زيد را چهار سال بر دار آويختند و سرش رابردند در برابر قبر رسول اكرم صلي الله عليه و آله چندى نصب نمودند و فَواخِتبر شكم او آستانهگذاردند و عنكبوت به عورت زيد تنيد تا آنكه وليد بن زيد به يوسف بن عمر نوشت : عِجلعراق را از دار به زير بياور و بسوزان و خاكسترش را به باد بده و چنين كرد .

و عجب دارم از اهل كوفه در اين مدّت جرأت نكردند شفاعتى نمايند و بدن زيد را دفننمايند ، و خرمافروشهاى ايشان در حقّ ابو سالم ميثم تمّار جز اين قسم معامله نمودند

[طعن حَكَم كلبى بر شيعه و نفرين امام صادق عليه السلام]

وَحَكم بن عَباس كَلبى چون اين شعر گفت :صَلَبنا لكم زيداً عَلى جِذْعِ نَخلَةٍفَلَمْ اَرَ مَهدِيّاً عَلى الْجِذْعِ يُصلَبُ ! !يعنى : آويختيم از براى شما زيد را بر شاخه درخت ، و نديدم مهدى بر شاخه درختآويخته شود

و اين بيت طعن بر شيعه است ، چون حضرت صادق عليه السلام اين شعر را شنيدند بر او نفرينكردند ، پس شيرى او را در كوفه پاره كرد چون حضرت صادق عليه السلام شنيد به سجده رفتو فرمود :« الحمد للّه الذى اَنجَزَنا ما وَعَدَنا ».و در كتاب« عيون اخبار الرّضا عليه السلام »در حديث مبسوط است : اهل كوفه به اهل مدينهكيفيت شهادت زيد را نوشتند ، خلاصه آن را مى نويسد :

زيد در روز چهار شنبه غرّه شهر صفر خروج كرد و روز جمعه شهيد شد و از اين تاريخ