[حكايت شانى شاعر و شاه عباس] - روح و ریحان جلد 1

تعظيم و تكريم كرد .

و وجه ديگر كه به نظر مى رسد عمل و كردار سلاطين صفويّه ـ اَنارَ اللّه ُ بَرَاهيِنَهُم ـ است ازآنكه غالب از بناهاى رفيعه و قباب عاليه كه بر قبور امامزادگان برپا و بنيان شده است بهفرمان و حسن نيّت خالصه ايشان شد ، و در زمان هر يك از اين سلسله جليله علماء و فقهاءكُملّين و مجتهدين كه اساطين مذهب جعفريّه بوده اند اذن و اجازه مى داده اند ، و جز اطلاعو صواب ديد و رخصت اهل علم ، اقبال و اقدام به كليّه خيرات ظاهريّه نمى كردند كه مبادااز روى جهل و غفلت بدعتى شود ، و بر زحمات و خدمات ايشان مزد و اجرى نباشد ،همانا ترويج اين دين مبين و تشييد اين اسلام متين از علماء راسخين كه معاصرين سلاطينصفويّه بوده اند گرديد و چون از روى آگاهى و صفا راهنما شدند اينگونه آثار از ايشانباقى ماند .

[حكايت شانى شاعر و شاه عباس]

و در حين تحرير خاطر آوردم از آنچه صاحب كتاب«عالم آرا»در مدح خلوص و اراداتشاه طهماسب و شاه عبّاس ماضى طاب ثراهما نگاشته است از آن جمله شانى شاعر كهمعاصر مرحوم شاه عباس بود قصيده اى در مدح حضرت شاه ولايت عليه السلام سرود چون بهاين بيت رسيد :اگر دشمن كشد ساغر اگر دوستبه ياد ابروى مردانه اوست

حكم فرمود ميزانى آوردند و به وزن شانى شاعر طلاء وافرى صله داد كه شاعرى ديگر درآن زمان گفت :شانى كه به خاك ره برابر شده بودبرداشتى و به زر برابر كردىو هر كس از شعراء در آن زمان قصيده در مدائح امير مؤمنان عليه السلام گفته بود مورد صلات