و از بيان حُلوُ اللّسان اسماعيل وزير شيعى صاحب بن عبّاد عليه الرحمه غير از اينكنيه مذكوره معلوم مى شود جناب عبدالعظيم كنيه ديگر هم داشته اند و آن ابوالفتح است ،ليكن مشهور همان ابوالقاسم است .پس خوب است از آن مزار حضرت عبدالعظيم در افتتاح سلام براى تعظيم و احترام آنبزرگوار را به كنيه « يا ابا القاسم » بخوانند ، و فرقى در حيات و ممات اين فرقه حقّهنگذارند كه اكرام و احترام اين فرقه جليله ، احترام به شخص نبوى صلي الله عليه و آله است .امّا اسم مبارك آن جناب كه حكايت از سمّو قدر و علوّ مقام وى مى نمايد عبدالعظيماست ، و« الاسماء تُنْزَلُ مِنَ السَّماءِ »حقّ و صدق است ، و البته تسميه اسمائى كه مشعر برعبوديّت است مانند عبداللّه و عبدالرّحمن و عبدالجبّار و عبدالعظيم مشروع و ممدوحمى باشد و پيشوايان دين از محبّين خودشان اين شعار را پسنديده دانسته اند .و عجب است در اين زمان اهل هوا از اين گونه اسماء زجرت دارند بلكه شنعتمى نمايند ، گويا اين طايفه از شفاعت ائمّه طاهرين قدس سرهما بهره نيابند ، و قال الباقر عليه السلام :« اَصدق الأسماء ما سُمّى بالعُبوديّةِ واَفضَلُها اَسماءُ الأنبياء ».در اين كه چهار تن از امامزادگان موسوم به عبدالعظيم بودندو آنچه داعى عجالةً در نظر دارد چهار نفر از امامزادگان بدين اسم موسوم گرديدند :اوّل :عبدالعظيم بن معيّة بن الحسن بن على بن الحسن بن الحسن بن اسماعيل بنالحسن بن الحسن عليه السلام بن على عليه السلام است و صاحب كتاب«منتقلة الطّالبيّه »گفت : بنى معيّه دررى بسيارند .