هفتاد تن معين است ، و رجزى از وى ذكر نكرده .
وليكن در« بحار الأنوار »اين رجز را نقل فرموده :إنْ تُنْكِرُونى فَأنَا بْنُ الْحَسَنْسِبْطُ النَّبىِّ الْمُصْطَفى المُؤْتَمَنْهذا حُسَيْنٌ كَالأسيرِ الْمُرْتَهَنْبَيْنَ أُناسٍ لا سَقَوا صَوْبَ الْمَزَنْ
و در آن كتاب است : با صغر سن سى و پنج نفر را كشت ، و بالغ نبوده است .
و عبارت« وَهُوَ غُلامٌ صَغيرٌ لَمْ يَبْلُغِ الْحُلُم »در افواه والسنه مشهور است .
و بر اين عبارت دو اشكال وارد مى آيد : يكى آنكه : بالغ نبود چگونه تزويج و مباشرتفرمود ؟ پس مضاجعه و زفاف واقع نگرديد ، و حق همين است .
و يكى آنكه : با عدم بلوغ تكليف به جهاد و برازبرايش جايز نبود از آنكه جهاد برمكلّفين است و نه طايفه را فقهاء عظام از جهاد كردن مستثنا فرموده اند ، از آنها طفل غيربالغ است .
امّا جواب از اين دو اشكال توان داد :
اوّل :فرق است بين جهاد و دفاع و آنچه قاسم بن حسن عليه السلام كرد دفاع بوده و علماء مافرموده اند : اگر طايفه اى از روى جور و ظلم بغتةً به خانه اى روند و زنى يا طفلى در آنخانه باشند اگر مى توانند بايد در مقام دفع آنها برآيند ، و معنى دفاع همين است ، و اين مقامنظير و شبيه او است در آن وقت آن همه دشمن اطراف سراپرده عصمت و طهارت را گرفته