روح و ریحان

محمد باقر واعظ طهرانی کجوری مازندرانی؛ مصحح: صادق حسینی اشکوری

جلد 1 -صفحه : 372/ 264
نمايش فراداده

در رثاء يحيى بن زيد شهيد و سيّد اسماعيل حميرى

[مر زيد بن على عليه السلام را]

و سيد اسماعيل حميرى در شهادت زيد خوش گفته است :

  • مِتَّ لَيلاً مُسَهَدّاساهِرَ العَين مَقْصدا حَوشَباًوخِراشاً ومَريدَافانّهكانَ أعَتى وأعتَدا اِنّهُم حارَبوا الاِْلــهَ وآذَواْ محمّدا ثمّ عالُوه فَوقَ جِذعٍ صَريعاًمُجَرَّدايا خِراشابنَ حَوشبِاَنتَ اَشَقى الَورى غَدا

  • وَلَقَد قُلتُ قَولَةًواَطَلْتُ التَبلُّدالعن اللّه الفَ الَفٍ وَالفَ ألـف مِن اللّعَنِ سَرمَدا شَركوا فى دَم الحُسيــنِ وزيدٍ تعنّدا خِراشابنَ حَوشبِاَنتَ اَشَقى الَورى غَدا خِراشابنَ حَوشبِاَنتَ اَشَقى الَورى غَدا

و خلاصه اى از معنى اين ابيات مدح زيد و لعن بر قاتل زيد و اذيت به حضرترسول صلي الله عليه و آله است .

و يحيى فرزند ارجمند زيد كه شانزده ساله شهيد شد در مرثيه پدرش فرمود :خَلَيلىَّ عنّى بالمَدينةِ نَبِّئابَنى هاشمٍ مِنهُ النّهى والتَجارِبُ