روح و ریحان

محمد باقر واعظ طهرانی کجوری مازندرانی؛ مصحح: صادق حسینی اشکوری

جلد 1 -صفحه : 372/ 296
نمايش فراداده

و عمل نادره زمان خودشان بودند :

اوّل :فرزند اكبر و نجل افخر ، محمد بن محمد است ، و او از فحول مجتهدين علماءشمرده مى شود ، و لقب او رضى الدين .

دوّم :على است ، و لقب او نجيب الدين است .

سوّم :حسن ، و لقب او جمال الدين است .

و اولاد آن مرحوم چهار تن بودند .

و از بنات مكرّمات علماء متأخّرين نيز مانند دختر مرحوم مجلسى بزرگ ملا محمدتقى بن مرحوم ملا مقصود على كه در حباله مرحوم آخوند ملا محمد صالح مازندرانىبود ، و والده ماجده مرحوم آقا هادى نيامدرحمة اللّه عليها وعلى أبيها واَخيها وَبَعْلِها وَابْنِهاوَزادَ اللّه ُ نُظَرَاءَها .

و از آنجائى كه حسن بن زيد جليل الشأن عالى المكان بود ، بناءً على ذلك هر آنچه ازحالات حسنه اش و از مادر مكرّمه و خواهر محترمه اش مى دانستم زحمت دادم ، و سهفقره ديگر براى تكميل اطلاع خوانندگان از كتب انساب و احاديث معتبره زحمتمى دهد :

فقره أولى

در شرح حال ابن هَرمه شاعر

و منع حسن بن زيد او را از شرب خمر

چون حسن بن زيد حاكم مدينه شد ابن هَرمه شاعر را نديم خود نمود و ابن هَرمه درخوردن شراب بسيار مولع و حريص بود .

و ابن هرمه همان است وقتى از منصور دوانيقى عبّاسى خواهش كرد بنويسد مكتوبى