روح و ریحان

محمد باقر واعظ طهرانی کجوری مازندرانی؛ مصحح: صادق حسینی اشکوری

جلد 2 -صفحه : 428/ 110
نمايش فراداده

غدير را فراموش كردند ؟

و محقّق است در آن روز هفتاد هزار نفر از رجال و نساء حضور داشتند و هجوم آوردندو تبعيّت نمودند و اقرار به امامت و خلافت آن بزرگوار كردند ، پس حجيّت آن اجماع چهشد ؟ !

و معنى حديث« لا تَجتمعُ اُمّتى عَلَى الْخَطاء »با حضور جناب رسول صلي الله عليه و آله به كجارفت و آخر دليل شرعى و شمشيركشى از كجا آوردند و چه فتنه و غوغا بر پاكردندو عجب است از عوام انعام كالنُّعام وَهَمَج رَعاعكه خلافت را چون سلطنت به زور اعوانو انصار وميل خودشان فراهم آورده قرار دادند و حضرت امير عليه السلام را به مسجد كشيدند و بابضعه نبويّه و دو ريحانه ابو الرّيحانتين كردند آنچه كردند ، و مصافحه با ابى بكر كردندو دست او را بوسيدند .


  • وَكَمْ مِنْ يَدٍ قَبّلتُها عَنَ ضَروُرةٍ وكانَ مُنائى قَطعُها لَو اُمكِّنُ

  • وكانَ مُنائى قَطعُها لَو اُمكِّنُ وكانَ مُنائى قَطعُها لَو اُمكِّنُ

يعنى : چه دستى را كه من به حسب ضرورت بوسيدم و آرزوى من جدا كردن او بودهاست ، نعوذ باللّه ِ مِن انغمارِ عُقُولِهم .

خلاصه ، اگر تمسك ايشان به نماز كردن ابى بكر است در مسجد زمان اشتداد حضرت