روح و ریحان

محمد باقر واعظ طهرانی کجوری مازندرانی؛ مصحح: صادق حسینی اشکوری

جلد 2 -صفحه : 428/ 176
نمايش فراداده

اما تكميل مطالبى كه در اين اوراق مسطور مذكور شد منوط است رجوع به اوراقمجموعه اى از دعا گوى كه موسوم به« ثمرات الجنيه من حديقة الحسينية »است .

اشاره مختصرى در اين مقام از آن چه در آن كتاب تفصيل داده ام نيز لازم است ،استدعاء مى نمايد كه ملاحظه اجمالى فرمايند كه مرحوم بحر العلوم سيد مهدى طباطبائىدر منظومه فقهيّه اش كه مشهور به« دره غرويه »است فرمود :اَكْثِرْ من الصلاةِ فى المَشاهدِخَيرِ البُقاعِ افضلِ الْمَعَابِدِوالسرُّ فى فَضلِ صلاةِ المَسجدِقَبرٌ لمعصومٍ به مُسْتَشْهَدِبِقَطرةٍ من دمِه مطهَّرهْطَهَّرَهُ اللّه ُ لِعَبدٍ ذَكَرَهْيعنى : نماز بسيار كن در مشاهد كريمه كه بهترين بقعه هاست و سرّ اينكه نماز در مسجدفضل دارد براى قبر معصومى است كه در آن شهيد شده است و خون پاكيزه اى از آن معصومدر آن ريخته شده است ، و خداوند پاك فرموده است از براى آن بنده اى كه او را ياد كند .

و آن چه روايت شده است خوب است عرض كنم : شخصى خدمت حضرتصادق عليه السلام عرض كرد : من كراهت دارم در مسجد سنّيان نمازگزارم آن جناب فرمود : « نهچنين است واللّه ! كراهت نداشته باش ، نيست مسجدى مگر آن كه بنا شده است بر قبرپيغمبرى يا وصىّ پيغمبرى كه كشته شده است پس رسيده است در اين بقعه قطره اى ازخون وى پس خدا دوست داشت كه در آن بقعه ياد از وى كنند و فرائض حقه اش ادا نمايندو نوافل بجا آورند ».و اين احقر بعد از منظومه بحر العلوم مرحوم ، و حديث مرقوم ، اين قسم مى داند : هرمسجدى در هر كجا برپاست خون معصومى است و قبر شهيدى از بندگان خاص خدا كه