روح و ریحان

محمد باقر واعظ طهرانی کجوری مازندرانی؛ مصحح: صادق حسینی اشکوری

جلد 2 -صفحه : 428/ 4
نمايش فراداده

لَعَمْرى لَقَد أَيْقَضْتُ مَن كانَ نائماًوَأَسْمَعْتُ مَن كانَتْ لَهُ اُذُنانِو اكنون هم موفق در شرح آن شده ام ، خداوند رؤوف عطوف را بر اين نعمت كه متنعّمگرديده ام شاكرم ، اگر چه از اَداء شُكر يك از نعمتهاى مُنعم حقيقى اين بنده ذليل عاجزو قاصر است ، مگر اقرار به عجزِ شكر نعماء و آلاء الهيّه ، خود شكرى مفيد و ستايشىحميد باشد ، بلكه تمام اين مقدمات براى نقل و توضيح اين حديث مبارك است .

و بدان كه تمام انبياء بر خلائق مبعوث نشدند مگر براى تكليف خاص و تشريع شريعتمخصوصه ، و تمام دين و شريعت و مذهب و ملّت مكلّفين اين امّت مرحومه در اين حديثشريف مندرج است .

ونعم ما قيل :تَرَكْتُ فيكَ المُنى مُفرقةًوَاَنْتَ مِنْها بِمَجْمِع الطُّرقِيعنى : هر آنچه ما جاء به النبى صلي الله عليه و آله وما أتى به الشّارع است ، در حديث عرض دينحضرت عبدالعظيم عليه السلام موجزاً و مفيداً ، تصريحاً أو تلويحاً براى اهل اسلام و مكلّفين بيانشده است ، پس بخوان و بدان و غفلت مكن . در اينكه وجه خدا دين اوست كه به توسط پيغمبر به خلق رسيد اكنون قبل از شروع به مقصود زحمت مى دهم كه در كتاب« توحيد »صدوق عليهالرّحمة مذكور است كه : ابا حمزه از حضرت باقر عليه السلام روايت كرده است كه آن جناب در