روح و ریحان

محمد باقر واعظ طهرانی کجوری مازندرانی؛ مصحح: صادق حسینی اشکوری

جلد 2 -صفحه : 428/ 381
نمايش فراداده

الحُجُب وَبَلَغَ قِمَّةَ المُزَاحِالى اَن صار اِماماً لصفوف الارواح النوريّة »الى آخره .

و فقره دعاء ندبه« و عرجتَ بِروُحهِ اِلى سَمائِكَ »اشاره است به همين معراج .

محمد كه سلطان اين مهد بودزچندين خليفه وليعهد بودسر نافه در بيت اقصى گشادزناف زمين سر به اقصى نهاددل از كار نُه حجره پرداختهبه نه حجره آسمان ساختهبرون جسته از گنبد چاربندفرس راند بر هفت چرخ بلند

در معراج عقلانى حضرت ختمى مآب صلي الله عليه و آله است

امّا معراج عقلانى نورانى آن بزرگوار منتهى اليه سيرش موجب تحيّر عقول است يعنى :إذا انتهى الكلام الى اللّه فانتهوا فلن يزيد غير التحيّر.

و در اين معراج آن عقل اوّل داخل سرادقات جلال گرديد ، و براى آن جناب رفع استاربهائيّه و جماليّه شد و رسيد به جائى كه بين او و خدايش احدى حاجز نبود حتّى نفسشريف و ذات رفيع وى ، و عبارت وى اين است :ثمّ ترقّى بعقله النوّرى ونوره العقلى ودخلسرادقات الجلال ورفع استار البهاء والجمال الى ان وصل الى حدّ لم يكن بينه وبين ربّه احد حتّىنفسه الشّريف وذاته الرّفيعة .

و از تعبيرات مليحه كه فرموده است در عروج جسمانى تعبير و تقرير به لفظ « سرى »كرده ؛ از آنكه سير اختصاص به حركت كردن در آخر شب يا در تمام شب عموماً دارد ،و اين بيان را اقتباس از آيه كريمه «سُبْحَانَ اْلَّذِى أَسْرَى »نمود ، و متعلّق سير بر حسب