و شريعت بود ؟ البته نصارى هم در اين فقره اذعان مى نمايند و كتمان نمى كنند .
آنگاه مى گوئيم : در هر عصر و زمانى پيغمبرى بعد از پيغمبر ديگر مبعوث شده است ؟مى گويند : يك مصلحت كليّة اندراس و انطماس شريعت سابقه است ، پس مادامى كهتكليف باقى است ، به حكومت عقل ، بعث نبى و رسول لازم است تا ثمرات تكليفه از عبادمرتفع نشود .
پس در زمان بنى اسرائيل تخلخلى در تكاليف بندگان پيدا شد كه حضرت موسى عليه السلامبرانگيخته شد ، يعنى : فرعون كه ملّقب به قابوس بود ظاهر شد ، و مردم را به عبادت خودخواند و شريعت خليليّه مندرس گرديد ، و مردم به چاه غوايت و ضلالت افتادند و بالمرّةروى دلشان از خدا برگشت و جنود شيطانى و تسويلات نفسانى كمال قوّت و قدرتيافته ، پس تجديد دين متينِ حق به واسطه ظهور وجود موسى عليه السلام با يد بيضا گرديد .
و هم چنين در زمان حضرت عيسى عليه السلام مردمان بالمره از شريعت حقّه موسويّهفراموش كردند و فتنه بخت النّصر ايشان را از توجّه به خدا منصرف كرد پس ذهول وغفلت ، طايفه بنى اسرائيل را فرا گرفت و طبقات سابقين از اولياء نبى هم در معرض هلاكافتادند اَخلاف ايشان به خلاف اَسلاف ، سيرت و طريقه شيطنت و غوايت را پيش نهادخود كردند ، پس بنا[بر]حكمت كامله حضرت عيسى عليه السلام روح اللّه مانند موسى بنعمران از ابتداء تولد ، آيات بيّنات و معجزات باهرات ظاهرهفرمود براى آنكه متدرّجاًمردم را از اين آثار غريبه و اطوار عجيبه الهيّه روى به خود كنند كه زمان بعث و تبليغاحكام ديگر ايشان را محلّ انكار نباشد ، و براى متابعت اوامر الهيّه مهيّا و موجود باشند .
و شايد يك جهت امتداد نبوّتِ حضرت ختمى مآب تا چهل سال همين باشد كه صيتنبوّت وى از اين كرامات مشهوره بر تمام عالميان برسد تا زمان ابلاغ ، ادّعاء جهل نكنندو نگويند ما مطلّع نشديم .