از شهادت وى پسرش محمّد بن يحيى با سيد ناصر بن مهدى الحسنى به بغداد رفته پسخليفه وزارت را داد به ناصر بن مهدى با دارا بودن او منصب نقابت راو وى پس از نيل بهمنصب وزارت، مقام نقابت خود را تفويض و واگذار نمود به محمّد بن يحيى.
قبر شريفش در طهران در محلى كه به نام نامى خود ايشان معروف است مزار و مطافمؤمنين و مدفن اموات شيعيان است و از قديم الايام مورد توجه عموم بوده و هست،كرامات متعدده در آن بقعه ساميه به منصه ظهور و بروز رسيده كه اين مختصرگنجايش ذكر آنها را ندارد.
هذا ما وسعه المجال من ترجمة السيد الجليل عزّالدين يحيى الشهيد و قد فرغ منتأليف هذه العجاله ناستها العبد المستكين ابوالمعالى شهاب الدين الحسينى المرعشىالنجفي عفى لعشر سنين من شعبان 1380 ببلده قم المشرفه حرم الائمه.
گرچه سرور والامقام حضرت حجة الاسلام و المسلمين جناب آقاى سيدشهاب الدين مرعشى نجفى دام ظله العالى چيزى از احوالات امام زاده عظيم الشأنفروگذار ننموده اند اين مختصر تاريخى كه به دست آورده ام در ذيل رساله شريفايشان درج مى نمايم.
در قرون سابقه نقابت يكى از مناصب بزرگ روحانى بوده كه فرمان آن از طرفسلطان وقت به جهت سيد جليل الشأن فاضلى كه در عصر خود از لحاظ تقوى و فضلبى نظير بوده است، صادر مى گرديده و شخص نقيب به امور سادات رسيدگىمى نموده و داراى ديوانى بوده است كه در آنجا نام هر سيد جديدالولاده اى را ثبتمى كرده استو اما اين كه حضرت امام زاده يحيى عليه السلام به دست خوارزم شاه در قرنششم شربت شهادت نوشيد به طورى كه از كتب مختلف برمى آيد اين بزرگوار در