حساب اشتران

ازازهرجمازشتربان كه درعرب به حماقت مشهوراست منقول است كه روزي ده شترپيش كرده بودوبه جايي مي رفت .

چون چندفرسنگي پياده رفت سواربرشتري شدوباقي شترهابشمرد،ديدنه شتراست .

گفت:من ده شترداشتم ،يكي ديگركجارفت ؟ازشترپياده شدودربيابان به جستجوپرداخت وچون از شترنشان نيافت ،افسرده دل بازگشت وبارديگرشروع به شمردن شتران كرد .

اين باره ده شتربود .

خوشدل شدوبه راه ادامه داد .

بعدازدوسه فرسنگ بازبر شتري سوارشدوشتران راشمرد،نه شترديد .

بازپياده شدوبه جستجوي پرداخت..

واين عمل چندين بارتكرارشد،زيراوقتي سوارمي شد،مركوب راحساب نمي كرد، لاجرم شتران نه نفرمي شدندوچون پياده مي شدومي شمردده نفر .

سرانجام گفت: پياده بروم وشتران من ده باشندبهترازآن است كه سواره روم وشترانم نه باشند .