و اگر پروردگارت مى خواست، هر آينه همه ى مردم را )با اجبار(، يك امّت واحده )و داراى يك عقيده ى حق( قرار مى داد، در حالى كه همچنان اختلاف مى ورزند.
در قرآن مجيد، بارها به مسئله ى آزادى انسان ها در انتخاب راه و عقيده اشاره شده است. يعنى با اينكه خداوند مردم را به سوى خويش هدايت مى فرمايد، امّا هرگز در اين راه اجبار نمى كند و به پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله نيز حقّ مجبور كردن مردم را نداده است، بل كه فقط از آن حضرت خواسته كه مردم را تذكّر دهد و راه را به آنان يادآورى نمايد. انّما انت مذكّر، لست عليهم بمصيطر (517) . بنابراين، خداوند راه تقوى و فجور را به نحوى كه فطرت انسان خوبى ها و بدى ها را از درون درك كند، الهام مى فرمايد، و از بيرون هم انب ياعليهم السلام را براى راهنمايى مى فرستد و اين خود انسان است كه با اراده و اختيار كامل راه خويش را برمى گزيند.
1- سنّت الهى در آفرينش انسان، بر اساس آزادى و انتخاب عقايد و افكار است. لو شاء ربّك لجعل الناس امة واحدة
2- خواست خداوند، قابل تخلّف نيست. لوشاء ربّك لجعل
3- در هيچ زمان همه ى مردم يكدست نبوده اند. ولايزالون مختلفين
4- دليل اختلاف مردم، قدرت آزاد بودن آنان است. لو شاء... ولايزالون مختلفين
517-غاشيه، 21.