آيه: 58 وَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا نَجَّيْنَا هُودًا وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَنَجَّيْنَاهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ

ترجمه:

و زمانى كه فرمان )قهر( ما آمد، هود و كسانى را كه با او ايمان آورده بودند، به رحمت خود نجات داديم و از عذاب سخت رهايشان ساختيم.

پيام ها:

1- همان گونه كه نزول عذاب به فرمان خداوند است، نجات از آن نيز به اراده ى اوست. نجّينا

2- پيامبران و ياورانشان از قهر الهى مصون هستند. نجّينا هوداً و الذين آمنوا معه

3- صرف ايمان به انبيا، كافى و كارساز نيست، بلكه همراه بودن و حمايت از آنان نيز لازم است. معه

4- سرچشمه ى رحمت، اوست رحمة منّا امّا سرچشمه ى قهر و غضب او عمل ماست. عذاب غليظ و نفرمود: عذاب منّا

5 - تكرار كلمه ى نجات، شايد رمز آزادى از قهر خداوند در دنيا و آخرت باشد. نجّينا

6- بادها نيز مأموران الهى هستند. امرنا (453)

453-امر الهى همان است كه در سوره ى فصّلت، آيه ى 15 مى خوانيم: ئرتمالم بهلتمتج تما ثن لتمييح لبم لم يسمتًما نى يم نى يم ثًما ئرى ثمايّتماليم نخ سميهتمابخ ما باد تندى را در روزهاى شومى فرستاديم.