تفسیر نور سوره هود

محسن قرائتی‏

نسخه متنی -صفحه : 123/ 72
نمايش فراداده

آيه: 72 قَالَتْ يَا وَيْلَتَى أَأَلِدُ وَأَنَاْ عَجُوزٌ وَهَـذَا بَعْلِي شَيْخًا إِنَّ هَـذَا لَشَيْءٌ عَجِيبٌ

ترجمه:

)همسر ابراهيم( گفت: اى واى بر من! آيا داراى فرزند مى شوم در حالى كه من پيرزنم و اين شوهرم پيرمرد؟ براستى كه اين چيز عجيبى است!

نكته ها:

همسر ابراهيم عليه السلام براستى حقّ داشت كه تعجّب كند، زيرا او عجوز عقيم بود (467 ) يعنى علاوه بر پيرى و داشتن سنّى حدود نود سال، در جوانى نيز نازا بود و ابراهيم عليه السلام نيز صد سال داشت.

به فرموده ى تفسير الميزان، بَعْل به كسى مى گويند كه نيازى به ديگرى نداشته باشد و بتواند روى پاى خودش بايستد، و از آنجا كه شوهر مى تواند مخارج خود را به تنهايى تأمين نمايد، به او بَعل گفته مى شود. به نخلى هم كه نياز به آبيارى نداشته باشد، بعل اطلا ق مى گردد.

پيام ها:

1- زن مى تواند به مرحله اى برسد كه با فرشتگان سخن بگويد. قالت

2- اظهار تعجّب از اِعمال قدرت الهى، منافاتى با ايمان به خداوند ندارد. انّ هذا لشى عجيب

3- قدرت خدا را در امكانات محدود خود محصور نسازيم. أنا عجوز، بعلى شيخاً )هميشه اسباب و علل ظاهرى، كارساز نيست(

467-ذاريات، 29.