دانه اي مي كاري از بهر ثمر
آرزويت باشد از آن يك گوهر
گر گوهر آيد نصيبت در مراد
خواستت افزون شود از روزگار
گفتمت يكباره با تو اين سخن
تا گرفتارت نسازد اهرمن
گوهر ذاتت بود در اصل خويش
سيقلش مي بايد اين گوهر ز خويش