اگرچه در اين دوره، از برهان نظم به عنوان دليل سامان يافته و منقح چيزى به چشم نمى خورد; ولى ارتباط و تناسب نظم حاكم بر طبيعت با منشاء ذى شعور و هدف دار; در لابلاى سخنان تنى چند از حكماى اين عصر ديده مى شود; هم چنين در مقابل اين تفكر، انديشه ى عدم اعتقاد به مبدأ، به دليل وجود بعضى بى نظمى ها و شرور در تفكر يونانى مطرح بوده است كه در ذيل به طور اجمال به نمونه هايى از اين دو ديدگاه اشاره مى شود: