عرفان اسلامی

حسین انصاریان

جلد 4 -صفحه : 244/ 183
نمايش فراداده

يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَأُولئِكَ مِنَ الصَّالِحِينَ [350] .

[ در سايه قرآن و نبوّت پيامبر ] به خدا و روز قيامت ايمان مى‏آورند و به كار شايسته و پسنديده فرمان مى‏دهند ، و از كار ناپسند و زشت بازمى‏دارند و در كارهاى خير مى‏شتابند و اينان از شايستگانند .

وَالَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالَّذِينَ آوَوا وَنَصَرُوا أُولئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقّاً لَهُم مَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ [351] .

و كسانى كه ايمان آوردند و هجرت كردند و در راه خدا جهاد نمودند و آنان كه مهاجران را پناه دادند و يارى كردند ، مؤمنان حقيقى فقط آنانند ، براى آنان آمرزش و رزق نيكو و فراوانى است .

التَّائِبُونَ الْعَابِدُونَ الْحَامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدُونَ الآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَالْحَافِظُونَ لِحُدُودِ اللّهِ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ [352] .

[ آن مؤمنان ، همان ] توبه‏كنندگان ، عبادت كنندگان ، سپاس‏گزاران ، روزه‏داران ، ركوع كنندگان ، سجده‏كنندگان ، فرمان‏دهندگان به معروف و بازدارندگان از منكر و پاسداران حدود و مقرّرات خدايند و مؤمنان را [ به رحمت و رضوان خدا ] مژده ده .

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ [353] .

مؤمنان فقط كسانى‏اند كه به خدا و پيامبرش ايمان آورده‏اند ، آن گاه [ در حقّانيّت آنچه به آن ايمان آورده‏اند ]شك ننموده و با اموال و جان هايشان در راه خدا جهاد كرده‏اند ؛ اينان [ در گفتار و كردار ]اهل صدق و راستى‏اند .

آياتى كه در آن آيات مى‏توان علائم پاكان و صديقين را ديد زياد است ، كمتر صفحه‏اى از صفحات قرآن است كه در آن علائم و نشانه‏هاى اين دو طايفه ذكر نشده باشد .

روايات بسيارى هم در معرفى پاكان و صديقين آمده است .

براى يافتن علائم اين دو چهره پاك به روايات باب اخلاق مراجعه كنيد كه در آن باب دريايى بى‏كران از معارف الهى مشاهده خواهيد كرد و در يك كلمه ، اگر بخواهيد بدانيد صديقين از چه خصائصى برخوردارند ، به صفات پاك مولى‏الموحدين اميرالمؤمنين عليه‏السلام توجه كنيد كه در روايت آمده ، منظور از صديقين در قرآن مجيد على عليه‏السلام است[354] .