عرفان اسلامی

حسین انصاریان

جلد 5 -صفحه : 239/ 132
نمايش فراداده

راوى پرمايه و عارف كتاب با عظمت « مصباح الشريعة » پس از باب سيزدهم ـ كه در آداب افتتاح و شروع نماز است ـ به تناسب مسئله پراهميت قرائت حمد در نماز ـ كه از سوره‏هاى با عظمت قرآن بلكه فاتحه و ام‏الكتاب است ـ اين روايت پر مغز و حديث پر معنا و ملكوتى را به عنوان آداب قرائت قرآن ، از امام به حق ناطق حضرت جعفر بن محمد الصادق عليه‏السلام نقل مى‏كند .

به خواست حضرت حق و با توفيق جناب او و با يارى و مدد حضرتش در اين روايت مهم عرفانى سير كرده و به تماشاى مفاهيم گسترده اين كلمات نورانى با چشم لطف حضرت دوست برخاسته ، باشد كه به عظمت قرآن و دورنمايى از اين درياى بى‏كران نايل گشته ، سپس به قدر طاقت به ترجمه سوره مباركه حمد ، جهت درك آنچه در شبانه‏روز به نحو واجب مى‏گوييم و مى‏خوانيم ، اقدام خواهد شد .

در جملات نورانى اول روايت به چند موضوع مهم اشارت رفته كه شرح آن را ، ضمن فصولى در معرفى قرآن كريم مى‏خوانيد .

1 ـ قرائت قرآن .

2 ـ خضوع عبد در برابر حق .

3 ـ رقّت قلب .

4 ـ لزوم مسئله حزن و ترس در هنگام قرائت .

5 ـ حرمت سبك انگاشتن عظمت حق .

6 ـ خسارت سنگين در عدم توجه به حقيقت قرآن .

در پيشگاه قرآن

مسئله نزول قرآن ، امين وحى ، روز بعثت ، اعجاز قرآن ، شماره حروف ، شماره كلمات ، شماره جملات ، تعداد آيات ، حزب و جزء ، شماره سور ، زبر و بينات ، مطلق و مقيد ، خاص و عام ، ناسخ و منسوخ ، محكم و متشابه و . . . از مسائل بسيار مهمى است كه جا دارد نسبت به هر يك بحث مفصل و گسترده‏اى مطرح گردد ، ولى از آنجا كه اين نوشته مباحث عالى عرفان اسلامى و اخلاق الهى و روش انبيا و اوليا را دنبال مى‏كند ، از عهده‏اش خارج و خوانندگان و محققان مى‏توانند به كتب مفصلى كه در اين زمينه نگاشته شده مراجعه كنند .

قرآن ، كلام جاويد حق و معجزه ابدى رسالت پيامبر و نور الهى و كتاب با عظمت خداوندى است .

قرآن ، ريسمان محكم الهى ، منشور حيات طيبه ، خير دنيا و آخرت و مايه سعادت انسان در دو جهان است .

قرآن ، رمز حقايق ، به حقيقت ناطق و گفتار صادق و محبوب قلب عاشق و براى ايجاد سلامت دنيا و آخرت براى همه انسان‏ها لايق است .

قرآن ، كليد خوشبختى ، پيش‏گير از بدبختى ، صفاى باطن ، آرايش ظاهر ، اميد اميدوار و مركز اسرار الهى است .

قرآن ، چراغ هدايت ، شاهد نبوت ، ضامن رسالت ، عين دلالت ، كمال آدميت و رهنماى تمام انسان‏ها به سوى خير و سعادت است .

قرآن ، شفاى دردها ، صفاى باطن ، عشق عاشق ، عرش معنوى و كرسى علم الهى است .

قرآن ، ميزان شناخت حق از باطل ، بيانگر حقايق ، پند و عبرت براى اهل دل و معلم جاهل است .