خداوند عزيز در قرآن مجيد مىفرمايد :
أُولئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللّهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ [396] .
آنان [ كه در آيات گذشته به عنوان پيامبران از ايشان ياد شد ]كسانى هستند كه خدا هدايتشان كرد، پس به هدايت آنان اقتدا كن .
ملاحظه مىكنيد آيه شريفه راه اقتداى صحيح را نشان مىدهد .
انبياى الهى در جامعه بشرى بنا به نقل « نهج البلاغة » طبيبانند و خلق از نظر عقل و روح و نفس مريض و تنها راه علاج اين مرض به دست آن طبيبان است .
[ وَقالَ عَزَّوجَلَّ : ثُمَّ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ أَنِ اتَّبِعْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفاً [398] . فَلَوْ كانَ لِدين اللّهِ تَعالى مَسْلَكٌ اَقْوَمَ مِنَ الاِْقْتِداءِ لَنَدَبَ اَوْلياءَهُ وَاَنْبِياءَهُ اِلَيْهِ قَالَ النَّبىُّ صلىاللهعليهوآله : فى الْقَلْبِ نورٌ لا يُضىءُ اِلاّ فى اتِّباعِ الْحَقِّ وَقَصْدِ السَّبيلِ وَهُوَ مِنْ نُورِ الاَْنْبِياءِ مُودَعٌ فى قُلُوبِ الْمُؤْمِنينَ ]
و نيز خداوند عزّوجلّ در قرآن مجيد مىفرمايد :
اى حبيب من ! به تو وحى كردم كه به آيين حنيف ابراهيم اقتدا كن .
پس از ذكر اين آيه حضرت صادق عليهالسلام مىفرمايند :
اگر از براى دين الهى مسلكى و راهى محكمتر و استوارتر از اقتداى به حق و پيروى صحيح بود عاشقان و انبياى خود را به آن دعوت مىفرمود :
و نيز از حضرت رسالت پناه نقل مىكنند :
در قلب مؤمن نورى است كه نمىدرخشد مگر در سايه اقتداى به حق و اجتناب از باطل و اختيار كردن راه وسط و دورى از افراط و تفريط و اين نور در حقيقت نور انبياست كه خداوند مهربان در قلوب مردم مؤمن به امانت گذاشته است .
در پايان روايت بايد به اين نكته متذكّر شد كه :
دورى از اقتداى صحيح باعث خاموش شدن چراغ فطرت و افتادن در چاه ضلالت و از دست دادن سعادت دنيا و آخرت است و اين دورى آدمى را مصداق آيات زير مىنمايد :
سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ ءَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ [399] .