وَقُل لَهُمَا قَوْلاً كَرِيماً [72] .
و به آنان سخنى نرم و شايسته [ و بزرگوارانه ] بگو .
يكى از موارد قول كريم به وقت برخورد با پدر و مادر است كه در اين زمينه به خواست حضرت حق در شرح باب هفتاد و يكم « مصباح الشريعة » به تفصيل مطالب پر ارزشى از آيات و روايات خواهد آمد .
اذْهَبَا إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى * فَقُولاَ لَهُ قَوْلاً لَّيِّناً لَّعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشَى [73] .
هر دو به سوى فرعون برويد ؛ زيرا او [ در برابر خدا ] سركشى كرده است . * پس با گفتارى نرم به او بگوييد ، اميد است كه هوشيار شود و [ آيين حق را بپذيرد ]يا بترسد [ و از سركشى باز ايستد . ]
از آيه شريفه به روشنى معلوم مىشود كه جاى قول ليّن به وقت برخورد با مردم طاغى و ياغى است كه شايد با وزش نسيم قول لين از طغيان و ياغيگرى آنان كاسته شود و به راه حق و حقيقت بازگردند كه اگر از ابتداى امر با خشونت با آنان برخورد شود ، به طغيان آنان افزوده گردد و نتيجهاى از امر به معروف و نهى از منكر حاصل نشود .
[74]
در اين زمينه لازم است برخورد قرآن مجيد را كه در حقيقت برخورد حضرت حق است با گنهكاران و طاغيان دقت كنيد ، تا راه برخورد با اهل معصيت در مرحله اوّل امر به معروف و نهى از منكر بر شما روشن شود .
قرآن چون مردم معصيت كار را دعوت مىكند ، در دعوت خود به آنان نويد رحمت و آمرزش مىدهد ، باشد كه با آن نويد ، دل سخت آنان نرم گردد و به خدا بازگشته با اهل ايمان برادر و همراه و هم سنگر شوند .
اسلام عزيز تا جايى كه جاى جذب است اگر چه يك نفس بيشتر از اهل گناه نمانده باشد در مقام جذب است ، چون ببيند اهل طغيان به هيچ صراطى مستقيم نمىشوند ، آن وقت دل از آنان برداشته و ايشان را دفع مىكند .
اسلام به هيچ عنوان اجازه دفع مؤمن و مسلمان را از طرف مؤمن نمىدهد و هر كس مؤمن و مسلمانى را دفع كند در حقيقت خدا را دفع كرده و از هوا و هوسش پيروى نموده و به عبارت ديگر به اخلاق بتپرستان درآمده كه آنان تا در بتپرستىاند در مقام دفع حق و حقيقتند .