منظور از آن تمام راه هايى است كه به گسترش و تقويت آيين الهى منتهى مى شود اعم از مساءله جهاد و تبليغ و مانند آن .
يعنى مسافرانى كه بر اثر علتى در راه مانده اند، زاد و توشه و مركب كافى براى رسيدن به مقصد ندارند هر چند افراد بى بضاعتى نيستند ولى بر اثر دزدزدگى يا بيمارى يا گم كردن اموال خود يا علل ديگر به چنين وضعى افتاده اند اين چنين اشخاص را بايد از طريق زكات به مقدارى كه براى رسيدن به مقصد لازم است بى نياز ساخت .
قال رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله : اذا اردت ان يثرى اللّه مالك فزّكه (285) هرگاه اراده كردى خداوند ثروت تو را زياد نمايد زكات آن را بپرداز.
قال الصادق عليه السلام من ادّى الزكوة فقد وقى شحّ نفسه (286) هر كس زكات را بپردازد بخل شديد خود را نگاه داشته است .
قال على عليه السلام اللّه اللّه فى الزكوة فانّها تطفئ غضب ربّكم (287) خدا را خدا را (در نظر داشته باشيد) در پرداخت زكات زيرا زكات دادن خشم الهى را خاموش مى كند.
قال الصادق عليه السلام ولو انّ الناس ادوّا حقوقهم لكانوا عايشين بخير(288) اگر مردم حقوق خود را بپردازند هر آينه در خير و سعادت به سر خواهند برد.
6. كفاره گناهان
7. مانع از آتش دوزخ :
قال اميرالمؤمنين عليه السلام ... ثمّ انّ الزّكوة جعلت مع الصّلوة قربانا لا هل الاسلام فمن اءعطاها طيّب النفس بها فانّها تجعل له كفّارة و من النار حجابا و وقاية (289)
وقتى كه سخن از زكات به ميان مى آيد همان زكات معروف كه به اموال تعلق مى گيرد به ذهن انسان تبادر پيدا مى كندامّا با توجه به معناى واقعى زكات كه عبارت است از پاك كردن و رشد و نموّ پيدا كردن ، مى بينيم كه به نعمت هاى مختلف مادى و معنوى در شرع مقدس زكات تعلق گرفته كه نمونه اى از آن ها را بيان مى كنيم :
قال على عليه السلام زكوة العلم بذله لمستحقّه و اجهاد النفس بالعمل به
زكوة الجاه بذله
زكوة الجمال العفاف
زكوة الظفر الاحسان
زكوة البدن الجهادو الصيام
زكوة القدرة الانصاف
زكوة الصحة السّعى فى طاعة اللّه
زكوة الشجاعة الجهاد فى سبيل اللّه
زكوة النعم اصطناع المعروف
زكوة العين النظر بالعبرة و الغضّ عن الشهوات
زكات الاذن استماع العلم و الحكمة ...
زكوة اللسان النّصح للمسلمين و التيقّظ للغافلين (290)
يكى از راه هاى تربيت نفس از نظر اسلام حج و زيارت خانه خداوند است كه ابعاد مختلفى از تربيت (روحى ، بدنى ، اخلاقى ، اجتماعى و سياسى ) در آن منظور شده است . حج از آن جهت كه متضمّن اطاعت و بندگى خداست و قصد قربت در اعمال آن لازم است و از سويى انسان بايد رنج و مشقت هاى ديگر از قبيل بذل مال و پرهيز از يك سلسله مباحات در زمان مخصوص (حال احرام ) را رعايت كند داراى چنين امتيازى است چه اين كه لغو