خيمه ى عدل را به پا كن و بنشينقومى از كردگار بي خبران راتيغ خونريزى از نيام برون كنخرم آن روز كاين چنين بنشينىرايت دين مصطفى بفرازىرايت دين مصطفى بفرازى
كه ستمگر شد اين زمانه ى ريمنجايگاه تو گشته مكمن و مسكنوز چنين ناكسان تهى كن مكمناى گداى در تو چرخ نشيمناز حد ترك تا مداين و مديناز حد ترك تا مداين و مدين