اَلْبُخْلُ جامِعٌ لِمَساوِى الْعُيُوبِ، وَ هُوَ زِمامٌ يُقادُ بِهِ اِلى كُلِّ سُوَّءٍ. [ نهج البلاغه، ح 370، ص 1266. ]
بخل كانون تمامى عيب هاست و مهارى است كه آدمى با آن به سوى هر بدى كشيده مى شود.
اَلْبَخيلُ خازِنٌ لِوَرَثَتِهِ. [ شرح غررالحكم، ج 1، ص 127. ]
بخيل خزانه دار وارثان خويش است.