علامه خاطر نشان نموده كه وقتي توسط نامه از اين ماجرا باخبر شدم، شرمنده و منفعل گشتم، گفتم: خدايا اگر اين تفسير ما در نزد تو قابل قبول است و ثوابي براي آن متصوّر ميباشد، آن را به روح مرحوم پدرم هديه نمودم، هنوز اين نامه را در پاسخ نامه برادر (سيد محمد حسن الهي) به تبريز نفرستاده بودم كه پس از چند روز، نامهاي از وي رسيد كه در آن آمده بود: اين بار با پدر صحبت كرديم، شادمان بود و گفت خدا عمرش بدهد، سيد محمد حسين هديه ما را فرستاد.
گفتني است كه نقل اين مطالب براي تأييد عمل ارتباط با ارواح نيست و گرچه اين دانش همچون علوم ديگر واقعيت دارد و آثار آن مشهود و بديهي و مسلم است، اما شارع مقدس اسلام آن را تحريم نموده و باب بهرهبرداري از اين طريق را به جهت مفاسدي كه ممكن است در بر داشته باشد مسدود نموده و استاد علامه طباطبايي و برادرش اين اصل را قبول داشتند و در اين جا از باب مشخص شدن كمالات علمي سيد محمد حسن و روشن گشتن اثر تلاش بسيار ارزنده علامه در تأليف «الميزان» به نقل و درج آن مبادرت نموديم.10
فقيد سعيد آية الله الهي طباطبايي در نيمه دوم سال 1346 هـ.ش مطابق با 1387 هـ.ق در بستر بيماري قرار گرفت. استاد حسن زاده وقتي شنيد استاد بزرگوارش بيمار گشته اشعاري سرود كه به ابياتي از آن اشاره ميشود:
اما اين حكيم الهي روز به روز با اشتداد كسالت مواجه گشت و سرانجام در روز دوشنبه سيزدهم ربيع المولود سال 1388 هـ.ق در سن 63 سالگي اين نشأت ناپايدار و فاني را بدرود گفت و در عالم قدس و ملكوت آرام گرفت.
چون در تبريز رحلت نموده بود، جنازهاش را ظاهرا بر حسب وصيت او، به قم آورده و پس از تشييع جنازهاي باشكوه و با حضور آيات عظام و اساتيد حوزه علميه قم و روحانيون و ديگر اقشار مردم در جوار مرقد مُطهّر حضرت فاطمه معصومه ـ سلام الله عليها ـ در آن طرف پل آهنچي در مقبره معروف به ابُوحُسين مدفون ساختند. رحلت ايشان تأثيري عميق در روحيه استاد علامه طباطبايي گذاشت و شدت يافتن ناراحتي قلبي و عصبي ايشان را موجب گرديد.12
و پيوسته تا زماني كه در قيد حيات بودند در عصرهاي پنجشنبه به زيارت اخوي و در ضمن اهل قبور ميرفتند.