اگر در سحر فرض بكنيد يك عدّهاي بخواهند دعاي وحدت بخوانند، خوب ميشود در داخل منزل خودشان در داخل آن محلي كه هستند... خودشان بخوانند، براي خدا ميخواهند بخوانند و بلندگو اگر دارند... در داخل بگذارند كه صدا بيرون نيايد، گاهي اشخاصي ميآيند و شكايت ميكنند كه تمام آرامش ما را بعضي از اين گروهها به هم ميزنند و حتّي ما خواب نداريم، شما ميخواهيد يك كار عبادي بكنيد، ميخواهيد تظاهر كنيد، ميخواهيد چه بكنيد؟ تبليغ كنيد، دعا بخوانيد شما، دعا بين خودتان و خداست، فرضا بخواهيد يك اجتماعي باشد كه در آن دعا خوانده بشود، اين جا نبايد بلندگوهاي بزرگ را... بيرون بگذارند و تمام افرادي كه در اين محلّه هستند يا محلّههاي دور هستند رنج ببرند از اين كار، اينها معصيت كبيره است كه الآن كه متوجّه شديد، ديگر عذر نداريد، اذيّت مسلم و آزار مؤمنين از بزرگترين گناهان كبيره است...»15
از حضرت آيةالله العظمي گلپايگاني پرسيدهاند: صبحها كه مردم خوابند، اذان گفتن با بلندگو چه صورت دارد؟ آيا مردم آزاري هست يا نه؟ ايشان پاسخ دادهاند: اذان گفتن هرچند موجب بيدارشدن ديگران شود جايز است. مگر يقين كند كه موجب مرض يا شدت مرض كسي شود.16
در استفتايي از حضرت آية الله العظمي اراكي پرسيدهاند: آيا بلند كردن صداي اذان از مسجد مخصوصا اذان صبح در صورتي كه همسايگان مسجد اعتراض ميكنند و اظهار ميكنند صداي اذان موجب اذيت و آزار آنها ميشود، جايز است يا نه؟
ايشان در جواب خاطر نشان ساختهاند: اذان شعار اسلام است و ملازمه غالبي دارد با بيدارشدن همسايگان مسجد، ولي در صورت استلزام ضرر، احوط آن است كه صداي آن را طوري تنظيم كنند كه حتيالامكان موجب اضرار به همسايگان نشود.17