بررسی نظریه های نجات و مبانی مهدویت

مى گويد و حتّى ارشادشان مى كند، امّا ناشناخته باقى مى ماند. البته راست كرداران و پاك دلان، از هدايت هاى او بهره مى گيرند و براى مؤمنان او از خورشيد هم تابنده تر و روشن تر است.(1) در تشيّع اعتقاد به غيبت و ظهور مجدد او از ضروريات مذهب و محتومات قطعى محسوب شده است. رسول خدا فرمود: «هر كس منكر قائم از فرزندان من شود، مرا منكر شده است.» (2) علاوه بر اين ها ادبيات پيش گويانه درباره ى مهدى، شمارى از رخ دادهاى محتوم در آستانه ى ظهور را مطرح مى سازد. از جمله اين كه خسوف و كسوف هاى متعدد در ماه هاى رمضان و شعبان رخ خواهد داد و زلزله ها و خرابى ها، شهرهاى زيادى را ويران خواهد كرد. بلاهاى طبيعى چون ملخ و سيل و طوفان هاى سهمگين رخ خواهد داد. نيز پيش از قيام مهدى، پاره اى حوادث جزو محتومات شمرده شده است. از جمله قيام سفيانى و يمانى و صيحه اى از آسمان كه قيام مهدى را بشارت خواهد داد و...; و بالاخره قيام از كنار كعبه آغاز مى شود و هم زمان جبرييل ندا در مى دهد كه: «اينك حجت خداى در كعبه ظهور كرده است; بشتابيد و از او پيروى كنيد.» (3) امام مهدى مردمان را به پيروى از قرآن و سنّت رسولش فرا مى خواند. او به سيماى مردى چهل ساله و كشيده بالا و گشاده جبين و بلند پيشانى است. او به كوفه در خواهد آمد و اين تازه ابتداى كار است. امام على مى فرمايد: «زمين پاره هاى جگر خود را از معادن و خيرات و بركات براى او بيرون خواهد آورد و كليدهاى خود را با تمكين به او تسليم خواهد كرد، آن وقت به شما نشان خواهد داد كه عدالت واقعى

1- الكلينى، [ثقة الاسلام] محمدبن يعقوب، اصول الكافى، ج 1، ص 336.

2- الشيبانى، احمد بن محمد، مسند احمدبن حنبل، ج 1، ص 99.

3- صافى گلپايگانى، [آيت الله] لطف الله ،منتخب الاثر فى الامام الثانى عشر، ص 448، ح 7.