در نظر مفسران; بويژه مفسران شيعه، تمامى آيه هاى فوق به علاوه اين حديث رسول مكرم اسلام (صلى الله عليه وآله) كه فرموده است:

«اگر از عمر دنيا، حتى يك روز باقى مانده باشد، خدا آن روز را چندان طولانى مى گرداند تا يكى از اهل بيت من برانگيزد كه جهان را پر از عدل و داد كند، هم چنان كه پر از ظلم و جور بود» (1)

اشاره بر انديشه ى پيروزى نهايى نيروى حق و صلح و عدالت بر نيروى باطل و ظلم و ستم، و ظهور حكومت واحد جهانى دارد كه نيكوكاران و مستعضفان به منظور گسترش جهانى با ايمان اسلامى، استقرار كامل و همه جانبه ى ارزش هاى انسانى و تشكيل مدينه ى فاضله و جامعه ى ايده آل، بوسيله ى شخصيتى مقدس و عالى قدر كه در روايت هاى اسلامى از او به « مهدى »(عج) تعبير مى شود، آن را به تحقق خواهند رساند.

نتيجه گيرى

از بحثهاىگذشته به اين نتيجه رسيديم كه حكومت واحد جهانى تفكرى استكه درآينده تحقق خواهد يافت. روشن ترين دليل، اجماع و اتفاق نظر بشر، با تمامىاديان، مذاهب و فرهنگ هايش، در برپايى چنين حكومتى مىباشد. يهود به ظهور «سلطنت» خود بر جهان اعتقاد دارند و نصارا به بازگشت«مسيح» نجات بخش معتقد هستند ومسلمانان نيز به ايجادحكومت واحد جهانى به وسيله ى شخصيتى مقدس بنام «مهدى» ايمان دارند. علاوه بر اين كه در انديشه ى متفكران مغرب زمين نيز چنين اعتقادى وجود دارد. صرف نظر از درستى يا بطلان اين عقايد مهم ترين نتيجه اى كه از آن مىتوان گرفت اين است كه انديشه ى حكومت جهانى، تفكرى زنده و پويا است كه ريشه در فطرت و وجدان آدمى دارد.

1- عنايت، حميد، انديشه سياسى در اسلام معاصر، (ترجمه ى بهاء الدين خرمشاهى)، تهران، 1373 ش، ص 53 .